29 Ιανουαρίου 2014

Η μελισσοκομική στο χωριό μας (Ανάβρα Μαγνησίας).

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΑΒΡΑΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ


Μια σπουδαία ευκαιρία είχαμε σήμερα στο χωριό μας,να γνωρίσουμε από κοντά τη μελισσοκομική τέχνη από έναν μελισσοκόμο του χωριού μας τον κ.Σωτήρη Κατσικογιάννη.Είναι γονέας μαθητή μου και μιας μεγαλύτερης κόρης, που φοιτά στο ΕΠΑΛ Αλμυρού.Σε επικοινωνία με τον κ.Σωτήρη αποφασίσαμε από κοινού Δημοτικό και Λύκειο,να παρακολουθήσουμε την ενημέρωση, που θα μας έκανε για τη μελισσοκομία.Ασχολείται πολλά χρόνια,παραγωγός μελιού από τους καλύτερους με αγνό,φυσικό μέλι από τη χλωρίδα του χωριού.Συλλέγει μέλι ανθέων,θυμαρίσιο και δέντρων του βουνού της Όθρεως.Αυτή η βιωματική δράση, εμπλουτισμένη με τον απλό και γνήσιο λόγο του, μας πρόσφερε γνώσεις για τη δομή του μελισσιού,τη ζωή και τη δραστηριότητα των μελισσών.

Ο κ.Σωτήρης είπε, πως, η μελισσοκομία είναι τέχνη αλλά και επιστήμη ταυτόχρονα. Είναι από τα επαγγέλματα που απαιτούν πληθώρα θεωρητικών και τεχνικών γνώσεων με διαφορετικό αντικείμενο, όπως: η μορφολογία της μέλισσας και του γόνου, η βιολογία της μέλισσας και του μελισσιού, οι ασθένειες του μελισσιού, η μελισσοκομική χλωρίδα, το κλίμα της περιοχής ή των περιοχών που ασκείται η μελισσοκομία, οι χειρισμοί του μελισσιού, η διαχείριση των ανθοφοριών και των μελιτοφοριών, η μεταχείριση του μελιού και άλλα.Ένας αρχάριος μελισσοκομος δεν μπορεί και ούτε χρειάζεται να τα μάθει όλα αυτά από την αρχή. Αναγκαία είναι η γνώση της μορφολογίας της εργάτριας μέλισσας, του κηφήνα και της βασίλισσας, η όψη του γόνου, η βιολογία του μελισσιού και οι κανόνες που ρυθμίζουν την συμπεριφορά των μελισσών Η γνώση αυτή δεν μπορεί να αποκτηθεί μόνο με την άσκηση της μελισσοκομίας, ακόμα και για τον πιο έμπειρο μελισσοκόμο.Τα πρώτα αναγκαία εργαλεία για τον αρχάριο μελισσοκόμο είναι το καπνιστήρι, η μελισσοκομική μάσκα και το μελισσοκομικό εργαλείο (ξέστρο ή σπάτουλα). Με το πέρασμα του χρόνου και την ανάπτυξη του μελισσοκομείου, θα γίνεται και η αγορά των αναγκαίων κατά περίπτωση εργαλείων.
Ακολούθησαν ερωτήσεις των παιδιών,στις οποίες απάντησε με πολλή προθυμία και προβάλαμε στην τηλεόραση μέσα από τον υπολογιστή,διαδικτυακούς τόπους με σχετικά βίντεο για το μελίσσι και τη ζωή του μελισσοκόμου.

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό,κάντε "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο.

28 Ιανουαρίου 2014

" Ελπίδα το φως της Ζωής μας " ...


Φωτογραφία: http://www.youtube.com/watch?v=JqaTFNiemn0
" Ελπίδα το φως της Ζωής μας " ...

Τέσσερα κεριά έλιωναν αργά αργά.
Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος, που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους. 

Το πρώτο έλεγε: "  Εγώ είμαι η Υπομονή”.

Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν : πιστεύω
 ότι δε μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!"
 Κι έτσι αφέθηκε σιγά σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.

Το δεύτερο είπε:"  Εγώ είμαι η Πίστη”.

Δυστυχώς δεν χρειάζομαι πουθενά.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν για μένα,
 κι έτσι δεν έχει νόημα να παραμένω αναμμένο.
Μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του, ένα ελαφρύ αεράκι
 φύσηξε πάνω του και το έσβησε..
 
Πολύ λυπημένο το τρίτο κερί, με τη σειρά του είπε:
 "  Εγώ είμαι η Αγάπη”.

Δεν έχω τη δύναμη να συνεχίσω να παραμένω αναμμένο.
Οι άνθρωποι δεν μου δίνουν σημασία και δεν αντιλαμβάνονται το πόσο σημαντικό είμαι.
Αυτοί μισούν ακόμα και αυτούς που τους αγαπούν περισσότερο.
Και χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει..

Ξαφνικά, ένα μικρό παιδί μπήκε στο δωμάτιο και είδε τα τρία κεριά σβηστά. Φοβισμένο από το μισοσκόταδο, είπε: Μα τι κάνετε! Πρέπει να παραμείνετε αναμμένα, γιατί εγώ φοβάμαι το σκοτάδι! Και ξέσπασε σε δάκρυα ...

Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια : Μη φοβάσαι καλό μου, μην κλαις.
” Εγώ είμαι η Ελπίδα”.

Όσο θα είμαι αναμμένο, θα μπορούμε πάντα να ξανανάψουμε τα άλλα τρία κεριά. Με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα, το μικρούλι πήρε το κερί της ελπίδας, και άναψε ξανά όλα τα άλλα ...
" Ελπίδα το φως της Ζωής μας " ...

Τέσσερα κεριά έλιωναν αργά αργά.
Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος, που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους.

Το πρώτο έλεγε: " Εγώ είμαι η Υπομονή”.

Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν : πιστεύω
ότι δε μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!"
Κι έτσι αφέθηκε σιγά σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.

Το δεύτερο είπε:" Εγώ είμαι η Πίστη”.

25 Ιανουαρίου 2014

" Προσευχήθηκα " ...

Φωτογραφία: " Προσευχήθηκα " ...

Προσευχήθηκα για την αλλαγή ...
έτσι άλλαξα ιδέα ...

Προσευχήθηκα για καθοδήγηση ...
και έμαθα να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ...

Προσευχήθηκα για την ευτυχία ...
και κατάλαβα πως δεν είμαι το Εγώ μου ...

Προσευχήθηκα για την ειρήνη ...
και έμαθα να αποδέχομαι τον εαυτό μου και τους άλλους άνευ όρους ...

Προσευχήθηκα για τον πλούτο ...
και κατάλαβα πως είναι η υγεία μου ...

Προσευχήθηκα για ένα θαύμα ...
και συνειδητοποίησα πως ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ το ΘΑΥΜΑ..

Προσευχήθηκα για την αδελφή ψυχή..
και κατάλαβα πως ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ο ΕΝΑΣ ...

Προσευχήθηκα για την ΑΓΑΠΗ ...
που από πάντα χτυπούσε την πόρτα μου ...
είναι καιρός να την αφήσω να μπει ...

Jackson Kiddard
απο:Ιαθειην
" Προσευχήθηκα " ...

Προσευχήθηκα για την αλλαγή ...
έτσι άλλαξα ιδέα ...

Προσευχήθηκα για καθοδήγηση ...
και έμαθα να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ...

Προσευχήθηκα για την ευτυχία ...
και κατάλαβα πως δεν είμαι το Εγώ μου ...

Προσευχήθηκα για την ειρήνη ...
και έμαθα να αποδέχομαι τον εαυτό μου και τους άλλους άνευ όρους ...

Προσευχήθηκα για τον πλούτο ...
και κατάλαβα πως είναι η υγεία μου ...

Προσευχήθηκα για ένα θαύμα ...
και συνειδητοποίησα πως ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ το ΘΑΥΜΑ..

Προσευχήθηκα για την αδελφή ψυχή..
και κατάλαβα πως ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ο ΕΝΑΣ ...

Προσευχήθηκα για την ΑΓΑΠΗ ...
που από πάντα χτυπούσε την πόρτα μου ...
είναι καιρός να την αφήσω να μπει ...

Jackson Kiddard
 

24 Ιανουαρίου 2014

" Οι πιο απίθανες απορίες των παιδιών για τον Άγιο Βασίλη " ...


Φωτογραφία: " Οι πιο απίθανες απορίες των παιδιών για τον Άγιο Βασίλη " ...


Τις πιο πιθανές και απίθανες απορίες μπορεί να διατυπώσουν τα παιδιά, αφήνοντας εμβρόντητους τους μεγάλους, να στύβουν το μυαλό τους για επαρκείς απαντήσεις.

Γιατί ο Άγιος Βασίλης είναι χοντρούλης και στα κόκκινα πάντα ντυμένος; 

Για όλα φταίει ο Thomas Nast! Γύρω στο 1850 ο Γερμανός στην καταγωγή καρτουνίστας μετανάστευσε στην Αμερική, όπου και έκανε καριέρα. Εκεί εμπνεύστηκε και την ιδέα για τον Άγιο Βασίλη.

Γιατί δίνουμε δώρα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά; 

Αυτή η παράδοση έχει πολλές ρίζες. Στη δυτική Ευρώπη τα παιδιά παίρνουν δώρα στη μνήμη του Αγίου Νικολάου, που θεωρείται ευεργέτης των παιδιών και των φτωχών. Γι’ αυτό τα δώρα ανταλλάσσονται στις 6 Δεκεμβρίου που γιορτάζεται η μνήμη του ή και την παραμονή των Χριστουγέννων. Στην Ελλάδα είθισται τα δώρα να δίνονται την Πρωτοχρονιά, για να εορταστεί η μνήμη ενός άλλου ευεργέτη αγίου της Εκκλησίας, του Μεγάλου Βασιλείου. Επίσης, δίνουμε δώρα ως αναπαράσταση της κίνησης των Τριών Μάγων προς το νεογέννητο Ιησού.

Γιατί στολίζουμε δέντρο; 

Λέγεται ότι το δέντρο έγινε μέρος της χριστιανικής παράδοσης ως μέρος του εορτασμού της Πρωτοχρονιάς για να φύγουν τα κακά πνεύματα. Το έθιμο του στολισμού, όπως το ξέρουμε σήμερα, προέρχεται από τη Γερμανία του Μεσαίωνα, όπου ένα δέντρο στολισμένο με μήλα, κεριά και γλυκά αναπαριστούσε τον Κήπο της Εδέμ. Αργότερα η παράδοση αυτή υιοθετήθηκε από χώρες όπως η Αυστρία, η Πολωνία και η Ολλανδία, ενώ τον 19ο αιώνα ο σύζυγος της βασίλισσας Βικτωρίας, πρίγκιπας Αλβέρτος, εισήγαγε το έθιμο και στην Αγγλία. Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές του 19ου και του 20ού αιώνα μετέφεραν την παράδοση στην Αμερική, την Κίνα και την Ιαπωνία.

Τι κάνει ο Άγιος Βασίλης όταν ένα σπίτι δεν έχει καμινάδα ή είναι αναμμένη η φωτιά στο τζάκι;  

Ο Άγιος ξεκίνησε αυτή του τη συνήθεια για να εξυπηρετήσει τα παιδιά των Ολλανδών. Είναι γεγονός, επίσης, ότι ο Άγιος Βασίλης είναι αρκετά μυστικοπαθής και δεν μας είπε τι κάνει σε αυτή την περίπτωση. Η απάντηση είναι ότι χρησιμοποιεί λίγη μαγεία και πάντα βρίσκει τρόπο για να ξεπεράσει τέτοιες δυσκολίες.

Πώς πετάνε οι τάρανδοι; 

Πριν από πολλά χρόνια ο Άγιος Βασίλης μαζί με τους βοηθούς του, τα ξωτικά, ανακάλυψαν ένα μαγικό κριθάρι ή καλαμπόκι, που μόλις το έτρωγαν οι τάρανδοι μπορούσαν να σηκωθούν ψηλά και να πετάξουν στον ουρανό.

Πώς καταφέρνει ο Άγιος Βασίλης να μοιράσει τα δώρα σε όλον τον πλανήτη σε μια μέρα; 

Με πολλή πρακτική και σκληρή δουλειά αλλά και εκμεταλλευόμενος τις διαφορετικές ζώνες ώρας, αλλά και με αρκετή μαγεία, ο Άγιος πάντα καταφέρνει να είναι συνεπής. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν προλάβαινε μερικά παιδιά, όμως τώρα πια δεν ξεχνάει κανένα!

Πώς ξέρει ο Άγιος Βασίλης αν ήμουν καλό παιδί; 

Αυτή την ερώτηση την κάνει κάθε παιδί που έχει κάνει σκανταλιές! Ο Άγιος, λοιπόν, έχει πλέον ένα μεγάλο υπολογιστή και –με τη βοήθεια των ξωτικών που παρακολουθούν κάθε παιδί– μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξέρει τι καλές ή κακές πράξεις κάνει.

Τι κάνει ο Άγιος Βασίλης τον υπόλοιπο χρόνο; 

Ίσως δεν το ξέρατε, αλλά ο καλός Άγιος παίρνει τη γυναικούλα του και πηγαίνουν διακοπές! Επισκέπτεται διάφορα μέρη και παίρνει ιδέες. Κάποια στιγμή εκεί γύρω στο Σεπτέμβρη γυρίζει σπίτι του και αρχίζει να προετοιμάζεται για τα Χριστούγεννα.

Γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν μου φέρνει πάντα ό,τι θέλω; 

Χάρη στα ξωτικά και τις λίστες του, ο Άγιος συνήθως ξέρει τι περιμένει κάθε παιδί! Εν τούτοις μερικές φορές έχει κατά νου ότι οι γονείς σκέφτονται άλλα πράγματα για τα παιδιά τους και δεν του αρέσει να διαφωνεί με τους γονείς.

Πόσο μεγάλος σε ηλικία είναι ο Άγιος Βασίλης και πότε έχει γενέθλια; 

Νομίζω ότι ούτε ο ίδιος θυμάται πια! Όταν γιόρτασε τα 550ά γενέθλιά του αποφάσισε να σταματήσει να μετράει!

Πρέπει να χιονίσει για να έρθει ο Άγιος Βασίλης; 

Όχι βέβαια. Ο Άγιος πηγαίνει παντού, και με κρύο και με ζέστη! Άλλωστε και τα παιδιά στην Αυστραλία, τη Φλόριντα, τη Νότιο Αφρική τον υποδέχονται με τα μαγιό τους! Η αλήθεια είναι ότι το χιόνι είναι πιο ατμοσφαιρικό και ταιριάζει και με το δέντρο.

Υπήρξε ποτέ χρονιά που ο Άγιος Βασίλης δεν ήρθε; 

Εκεί στο Βόρειο Πόλο ο ασπρογένης Άγιος παίρνει όλα τα μέτρα για να μην πάει τίποτα στραβά την Πρωτοχρονιά. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις για κάθε περίσταση, ώστε να φτάσει σε κάθε γωνιά της γης κάθε χρόνο.

 govastileto.gr
" Οι πιο απίθανες απορίες των παιδιών για τον Άγιο Βασίλη " ...


Τις πιο πιθανές και απίθανες απορίες μπορεί να διατυπώσουν τα παιδιά, αφήνοντας εμβρόντητους τους μεγάλους, να στύβουν το μυαλό τους για επαρκείς απαντήσεις.

Γιατί ο Άγιος Βασίλης είναι χοντρούλης και στα κόκκινα πάντα ντυμένος;

Για όλα φταίει ο Thomas Nast! Γύρω στο 1850 ο Γερμανός στην καταγωγή καρτουνίστας μετανάστευσε στην Αμερική, όπου και έκανε καριέρα. Εκεί εμπνεύστηκε και την ιδέα για τον Άγιο Βασίλη.

Γιατί δίνουμε δώρα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά;

22 Ιανουαρίου 2014

" Όταν ήμουν παιδί " ...

Φωτογραφία: " Όταν ήμουν παιδί " ...
    
Όταν ήμουν παιδί στις κούνιες (πριν αμέτρητα πολλά χρόνια...) θυμάμαι ότι οι παππούδες και γιαγιάδες που έφερναν τα εγγονάκια τους να παίξουν, είχαν πάντα μια ηρεμία και μια γλυκύτητα στο πρόσωπό τους... 

Τα ίδια τα παιδιά, μαζί τους κι εγώ, παίζαμε πραγματικά ανέμελα, προσπαθώντας να ρουφήξουμε το κάθε λεπτό της παρουσίας μας εκεί... Με το δικό μας τρόπο, "μετρούσαμε" την ώρα, θέλοντας να την κάνουμε να κρατήσει μέχρι να νυχτώσει!...

Σήμερα, βλέπω κάποιους άλλους παππούδες και γιαγιάδες και θλίβομαι. Τα πρόσωπά τους φαίνονται χαρακωμένα και τα μάτια τους θλιμμένα... σα να μη μπορούν που είναι με τα εγγονάκια τους στο πάρκο, σα να θέλουν απλά να υπάρξουν, χωρίς κόστος, χωρίς κόπο..μέχρι να έρθει το τέλος τους..

Περπατούν, πια, σκυφτοί, αργά σα να μην έχουν πια δύναμη ή θέληση για το οτιδήποτε. Ούτε το γέλιο, ούτε η σκανταλιά ενός παιδιού τους κάνουν να χαμογελούν...

Βλέπω αυτά τα γεροντάκια, παππούδες και γιαγιάδες κάποιου μικρού ταραξία ή κάποιας μικρής πριγκιπέσσας, γονείς κάποιου (άνεργου το πιθανότερο) άντρα ή κάποιας (εξίσου άνεργης) κόρης και σκέφτομαι "πόση πίκρα έχεις μέσα σου γιαγιά; πόσο πολύ στεναχωριέσαι παππού;". Στερήθηκες, πιθανόν, να τα μεγαλώσεις, ίσως να σκέφτηκες ότι "να το παιδιά μου μεγάλωσαν και σειρά τους να με φροντίσουν..." μόνο και μόνο για να βρεθείς εκεί που ήσουν χρόνια πριν.. Να στερείσαι και πάλι για τα παιδιά σου, για τα εγγόνια σου...

Εμείς, θα τη βρούμε την άκρη. Νέοι είμαστε. Θα δουλέψουμε όπου και όποτε τύχει, θα κάτσουμε φίλοι στο ίδιο τραπέζι, ρεφενέ, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο θα επιβιώσουμε...

Σκέφτομαι πως θα κάνει το ίδιο και ο παππούς που περνάει αυτή τη στιγμή το δρόμο, στηριζόμενος στη μαγκούρα του, οδεύοντας στο δρόμο για ένα κρύο σπίτι, άδειο από παιδιά ή/και εγγόνια με ελάχιστα χρήματα πια, αφού μετά από μια ολόκληρη ζωή δουλειάς, κούρασης και κρατήσεων (δήθεν υπέρ κοινωνικής ασφάλισης), δεν του έχουν απομείνει παρα λίγα ψιλά στην τσέπη για να τα φέρει βόλτα..

αυτά σκέφτομαι και θλίβομαι...

Εορταστικές μέρες και ας μην ξεχάσουμε τους ηλικιωμένους δικούς μας ανθρώπους ή μη ...

" Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά " !!!
" Όταν ήμουν παιδί " ...

Όταν ήμουν παιδί στις κούνιες (πριν αμέτρητα πολλά χρόνια...) θυμάμαι ότι οι παππούδες και γιαγιάδες που έφερναν τα εγγονάκια τους να παίξουν, είχαν πάντα μια ηρεμία και μια γλυκύτητα στο πρόσωπό τους...

Τα ίδια τα παιδιά, μαζί τους κι εγώ, παίζαμε πραγματικά ανέμελα, προσπαθώντας να ρουφήξουμε το κάθε λεπτό της παρουσίας μας εκεί... Με το δικό μας τρόπο, "μετρούσαμε" την ώρα, θέλοντας να την κάνουμε να κρατήσει μέχρι να νυχτώσει!..

20 Ιανουαρίου 2014

" Αλήθεια , πόσο κοστίζει ένα Θαύμα " ...

Φωτογραφία: " Αλήθεια , πόσο κοστίζει ένα Θαύμα " ...

Ένα κοριτσάκι , πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο.Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.
- Τι θέλεις ; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω ;
Τότε η μικρή του είπε:
- Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα.
- Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα.
- Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, πόσο κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα … 

Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της.

- Δεν ξέρω. του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι” αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα.

Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεφτά έχει. Η μικρή του απάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω».
- Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό : Ένα δολάριο και 11 σεντς.
Πήρε τα λεφτά, έπιασε την μικρή απ” το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα»…

Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ, ο γνωστός νευροχειρουργός.

Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής.

- Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε.

Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα:«ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού…».
" Αλήθεια , πόσο κοστίζει ένα Θαύμα " ...

Ένα κοριτσάκι , πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο.Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.
- Τι θέλεις ; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω ;
Τότε η μικρή του είπε:

19 Ιανουαρίου 2014

Κοπή της βασιλόπιτας στο Δ.Σ.Ανάβρας.

Κοπή της βασιλόπιτας στο Δ.Σ.Ανάβρας.
Τυχερός αναδείχθηκε ο Γιώργος και το φλουρί που βρήκε,αντστοιχούσε σε ένα ωραίο, πνευματικό επιτραπέζιο παιχνίδι.Τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση ο Αιδεσιμότατος πατήρ Θεόδωρος Γκλαντζούνης,ο Πρόεδρος της κοινότητας κ.Γ.Κελάφας και ο Επίτροπος (τ.αστυνομικός) Θ.Ζαγγάνας.
Υγεία,φώτιση και καλή πρόοδο οι ευχές όλων θα συνοδεύουν τα παιδιά μας καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους.Και του χρόνου!

18 Ιανουαρίου 2014

" Οι γιορτές μπορούν να αλλάξουν τη σχέση στην οικογένειά σας " ...

Φωτογραφία: " Οι γιορτές μπορούν να αλλάξουν τη σχέση στην οικογένειά σας " ...

Μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα έχει επενδυθεί σε κοινωνιολογικές και ψυχολογικές έρευνες σχετικά με τη συζυγική ευτυχία και τη θρησκευτική ζωή του ζευγαριού, καθ' ότι θεωρείται ότι η θρησκευτική ομογαμία προσφέρει ένα κοινό υπόβαθρο αξιών και πεποιθήσεων. 

Οι δρες Heaton και Pratt πρεσβεύουν ότι αυτές οι πεποιθήσεις επηρεάζουν την οικογενειακή ζωή και μειώνουν τις συζυγικές προστριβές σε θέματα όπως η ανατροφή του παιδιού ή ο εορτασμός θρησκευτικών γιορτών. Από την άλλη, το κοινό θρησκευτικό υπόβαθρο μπορεί να βοηθήσει το ζευγάρι σε από κοινού συμμετοχή σε ανάλογες πρακτικές, ενδυναμώνοντας έτσι τη σχέση τους.

Ο Mahoney και οι συνεργάτες του προσφάτως πρότειναν ότι η θρησκεία έχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια επιρροή στη συζυγική ευτυχία. Οι συνιστάμενες της πρωτοβάθμιας επιρροής περιλαμβάνουν τον τρόπο με τον οποίο το ζευγάρι οργανώνει δραστηριότητες που εκφράζουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του. Εδώ περιλαμβάνονται οι επισκέψεις στην εκκλησία, τα θρησκευτικά έθιμα και το πώς γιορτάζουν τις θρησκευτικές γιορτές, δραστηριότητες που δίνουν στο ζευγάρι ευκαιρία για ποιοτικό χρόνο μαζί. H δευτεροβάθμια επιρροή, σύμφωνα με τον Mahoney, σχετίζεται με την ομογαμία και τον βαθμό θρησκευτικότητας του καθενός.

Τα ήθη και έθιμα

Ποιος είναι ο παράγων που καθορίζει το πώς μια οικογένεια γιορτάζει; Σύμφωνα με τους καθηγητές Ψυχολογίας Wolin και Bennett, η απάντηση βρίσκεται στο παρελθόν της οικογένειας, δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς έχουν μάθει να γιορτάζουν από τη δική τους πατρική οικογένεια. Ο Bowen, από τους θεμελιωτές της οικογενειακής θεραπείας, έδειξε πώς μεταδίδονται οι δυσλειτουργικές σχέσεις από γενιά σε γενιά. Παράλληλα, κληροδοτούνται καθέτως και οι οικογενειακές παραδόσεις.

Οι δύο διαστάσεις των οικογενειακών εορταστικών πρακτικών περιλαμβάνουν την εορταστική ρουτίνα και το νόημα. H ρουτίνα συνίσταται στις συγκεκριμένες πράξεις που πρέπει να εκτελεστούν και τους προκαθορισμένους ρόλους που έχει καθένας στον εορτασμό, ενώ το νόημα συμπεριλαμβάνει τις προσδοκίες για το ποιος θα συμμετάσχει, πόσο σημαντική είναι η θρησκευτική πράξη και ποια είναι η συμβολική της σημασία αλλά και η αφοσίωση στη διατήρηση της θρησκευτικής πρακτικής στη νέα γενιά και στο μέλλον. Οι Wolin και Bennett καταλήγουν ότι οι κοινές πρακτικές της εορταστικής «ρουτίνας» και η νοηματοδότηση της γιορτής στο πλαίσιο της οικογενειακής φιλοσοφίας και λειτουργίας βοηθούν στη διατήρηση της συζυγικής σχέσης - ειδικά στα πρώτα στάδια μετά την τεκνοποίηση -, μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τη συζυγική ευαρέσκεια.

Τα ερευνητικά δεδομένα μπορούν να συνοψιστούν σε μια απλή συμβουλή: κάθε οικογένεια θα πρέπει να δημιουργεί τις δικές της παραδόσεις και τελετουργικά εορτασμού, δημιουργώντας ένα ευχάριστο κλίμα για μικρούς και μεγάλους.

Θρησκευτικές πρακτικές

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε το 2001 στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Family Psychology» οι Barbara Fiese και Thomas Tomcho του Πανεπιστημίου Syracuse της Νέας Υόρκης διερεύνησαν την αναζήτηση νοήματος στις θρησκευτικές πρακτικές και τη σχέση τους με τη συζυγική ευτυχία. Τα ζευγάρια είναι πιο ικανοποιημένα από τη συζυγική τους σχέση όταν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τους νοηματοδοτούνται σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Τα ευρήματα από συνεντεύξεις με περισσότερες από 100 οικογένειες έδειξαν ότι για τους συμμετέχοντες ο τρόπος εορτασμού από την πατρική τους οικογένεια «κληροδοτήθηκε» στους ίδιους και διαμόρφωσε τις εορταστικές δραστηριότητες στην παρούσα νέα τους οικογένεια. Για τις γυναίκες η συζυγική ευχαρίστηση επικεντρώνεται στον τρόπο εορτασμού και στα έθιμα της οικογένειας, ενώ για τους άνδρες η ευχαρίστηση συνίσταται στο νόημα των θρησκευτικών πρακτικών. H έρευνα καταδεικνύει ότι τελικά δεν έχει σημασία το πόσο θρησκευόμενη είναι μια οικογένεια σε σχέση με τη συζυγική ικανοποίηση, αλλά πώς οι θρησκευτικές της πεποιθήσεις, μέσα από τις εορταστικές ρουτίνες, συνδέουν συμπεριφορές με αξίες, επιβεβαιώνουν και ενδυναμώνουν τις σχέσεις και ενέχουν ένα συμβολικό στοιχείο

Γράφει για το boro.gr η Δρ Λίζα Βάρβογλη, η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος (greekpsychologypages.blogspot.gr)
" Οι γιορτές μπορούν να αλλάξουν τη σχέση στην οικογένειά σας " ...

Μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα έχει επενδυθεί σε κοινωνιολογικές και ψυχολογικές έρευνες σχετικά με τη συζυγική ευτυχία και τη θρησκευτική ζωή του ζευγαριού, καθ' ότι θεωρείται ότι η θρησκευτική ομογαμία προσφέρει ένα κοινό υπόβαθρο αξιών και πεποιθήσεων.

Οι δρες Heaton και Pratt πρεσβεύουν ότι αυτές οι πεποιθήσεις επηρεάζουν την οικογενειακή ζωή και μειώνουν τις συζυγικές προστριβές σε θέματα όπως η ανατροφή του παιδιού ή ο εορτασμός θρησκευτικών γιορτών. Από την άλλη, το κοινό θρησκευτικό υπόβαθρο μπορεί να βοηθήσει το ζευγάρι σε από κοινού συμμετοχή σε ανάλογες πρακτικές, ενδυναμώνοντας έτσι τη σχέση τους.

15 Ιανουαρίου 2014

" Μπαμπάς μοιράζεται την κούνια με το μωρό του " ...


Φωτογραφία: http://www.youtube.com/watch?v=MLErNXIYjMg
" Μπαμπάς μοιράζεται την κούνια με το μωρό του " ...

Τι συμβαίνει όταν ο μπαμπάς αποφασίζει να κοιμίσει εκείνος το μωρό στην κούνια του;

Παρόλο που οι παιδίατροι δεν το συνιστούν, όλοι γνωρίζουμε τα οφέλη όταν μοιράζουμε το κρεβάτι μας με το μωρό μας. Ευτυχισμένα και ήσυχα μωρά, ευτυχισμένοι και γαλήνιοι γονείς…ήσυχες βραδιές χωρίς ξενύχτια. Όμως, ας φροντίσουμε να το κάνουμε σωστά.

Βέβαια, όταν έχεις να κάνεις με απελπισμένους μπαμπάδες, που το μόνο που θέλουν είναι να κοιμίσουν το μωρό τους αλλά να ηρεμήσουν και οι ίδιοι από τις φωνές και τα κλάματα του μωρού, τα αποτελέσματα ορισμένες φορές είναι πραγματικά τραγελαφικά και ενίοτε χαριτωμένα.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι όταν οι μπαμπάδες είναι σε απόγνωση, διαθέτουν έμπνευση και μια παιδικότητα στην συμπεριφορά τους που καμιά φορά μπορεί να τους βάλει σε μπελάδες. Όπως ο μπαμπάς του βίντεο που θα παρακολουθήσετε.

Πάντως για όλους τους μπαμπάδες που θα ήθελαν να ζήσουν ανάλογη εμπειρία, έχουμε μερικές συμβουλές που ίσως τους φανούν χρήσιμες.

1. Ενισχύστε την κούνια του μωρού ώστε να μπορεί να αντέξει και το δικό σας βάρος. Αυτά τα πράγματα σίγουρα δεν είναι κατασκευασμένα για να κρατήσει έναν ενήλικα.

2. Προσπαθήστε το μωρό να κοιμηθεί δίπλα σας, και όχι πάνω σας χρησιμοποιώντας τον στήθος σας σαν στρώμα.

3. Αν δεν γίνει αυτό, δοκιμάστε να τοποθετήσετε πάνω στο στήθος σας μια μπλούζα (χωρίς να την φορέσετε). Με αυτόν τον τρόπο, όταν το μωρό κοιμηθεί, απλά σύρετε την δίπλα σας σιγά σιγά μαζί με το μωρό για να «απεγκλωβιστείτε».

4. Σιγουρευτείτε ότι το μωρό έχει κοιμηθεί. Μην προσπαθήσετε να ξεφύγετε γρήγορα.

5. Και τώρα αρχίζουν οι επικίνδυνες αποστολές: Πως βγαίνετε από την κούνια χωρίς να ξυπνήσει το μωρό! Η μόνη λύση που βλέπουμε είναι να έχετε ήδη εγκαταστήσει ένα γερανό, με τηλεχειριστήριο για να μπορείτε να τον θέσετε σε λειτουργία μέσα από την κούνια. Ακόμα και αν είστε δεινός ορειβάτης και έχετε ανέβει στις πιο ψηλές κορυφές του κόσμου, εδώ δεν θα έχετε καμία τύχη. Όπως είδατε δεν υπάρχουν περιθώρια για ελιγμούς.

6. Και φυσικά ποτέ, μα ποτέ μην πείτε στη γυναίκα σας, την ιδέα που είχατε. Δεν νομίζουμε ότι τα ενθουσιαστεί!

7. Τελευταία συμβουλή και άκρως ουσιαστική:
Απλά αστειευόμαστε. Πραγματικά μην επιχειρήσετε ποτέ κάτι τέτοιο. Απλά , ΜΗΝ ...
" Μπαμπάς μοιράζεται την κούνια με το μωρό του " ...

Τι συμβαίνει όταν ο μπαμπάς αποφασίζει να κοιμίσει εκείνος το μωρό στην κούνια του;

Παρόλο που οι παιδίατροι δεν το συνιστούν, όλοι γνωρίζουμε τα οφέλη όταν μοιράζουμε το κρεβάτι μας με το μωρό μας. Ευτυχισμένα και ήσυχα μωρά, ευτυχισμένοι και γαλήνιοι γονείς…ήσυχες βραδιές χωρίς ξενύχτια. Όμως, ας φροντίσουμε να το κάνουμε σωστά.

Βέβαια, όταν έχεις να κάνεις με απελπισμένους μπαμπάδες, που το μόνο που θέλουν είναι να κοιμίσουν το μωρό τους αλλά να ηρεμήσουν και οι ίδιοι από τις φωνές και τα κλάματα του μωρού, τα αποτελέσματα ορισμένες φορές είναι πραγματικά τραγελαφικά και ενίοτε χαριτωμένα.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι όταν οι μπαμπάδες είναι σε απόγνωση, διαθέτουν έμπνευση και μια παιδικότητα στην συμπεριφορά τους που καμιά φορά μπορεί να τους βάλει σε μπελάδες. Όπως ο μπαμπάς του βίντεο που θα παρακολουθήσετε.

13 Ιανουαρίου 2014

" Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου " ...

" Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου " ...

Για να μην νιώσετε ποτέ μοναξιά , υπάρχει πάντα μια πολύ καλή επιλογή , ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι το βιβλίο.

Επιλέξτε το κατάλληλο και δε θα σας απογοητεύσει ποτέ. Θα σας συμβουλεύσει , θα σας διασκεδάσει , θα σας κρατήσει συντροφιά και θα σας κάνει να σκεφτείτε.

Αν κατά το τέλος του αισθανθείτε ότι η απώλεια είναι μεγάλη , μπορείτε να αρχίσετε πάλι απ`την αρχή και θα...
ανακαλύψετε ότι είχε κι άλλα να σας πει.

Ένα βιβλίο μπορεί να είναι ο δικός σας φίλος , βρείτε το.

11 Ιανουαρίου 2014

" Όσα δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα παιδιά που γεννήθηκαν σήμερα " ...


Φωτογραφία: " Όσα δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα παιδιά που γεννήθηκαν σήμερα " ...

Κι όμως αν το καλοσκεφτούμε η λίστα μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερη.
Διάβασα κάπου ένα άρθρο για  πράγματα που πέρασαν στη σφαίρα της λήθης κατά την τρέχουσα δεκαετία. Ήταν μια αναδρομή στα τεχνολογικά άλματα που συντελέστηκαν από την αρχή του αιώνα και άρχισα να σκέφτομαι πόσο διαφορετική θα είναι η τεχνολογία όταν τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα μεγαλώσουν. 

Άραγε τα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία θα αναγνωρίζουν τίποτα από τα παρακάτω;

Βιντεοκασέτα:  

Θα συγκαταλέγεται κι αυτή στα…μουσειακά είδη όπως η πάλαι ποτέ γνωστή μας δραχμούλα. Ήδη τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ γυρίζονται ψηφιακά, μοντάρονται ψηφιακά και διανέμονται στα δίκτυα χωρίς τη μεσολάβηση του παραμικρού εκατοστού ταινίας. Άσε που και η ποιότητα είναι ασύλληπτα καλύτερη απ’ ό,τι δέκα χρόνια πριν.

Ταξιδιωτικοί πράκτορες:  

Αν η επόμενη προσφορά τους δεν είναι ταξίδια στο διάστημα τότε  θα μιλάμε για άλλο ένα επάγγελμα του παρελθόντος. Αν και το επάγγελμα δεν έχει ακόμα πεθάνει, ήδη οι περισσότερες κρατήσεις γίνονται μέσω ίντερνετ. Άραγε θα βρουν πράκτορα τα μωρά του σήμερα όταν έρθει η ώρα να κλείσουν το ταξίδι του μέλιτός τους;

Βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες: 

Όπως και με την βιντεοταινία, οι λέξεις που τυπώνονται σε χαρτί θα είναι πια ξεπερασμένες. Εντάξει, μπορεί όσοι γεννιούνται τώρα να έχουν πρόσβαση σε βιβλία, αλλά τα μαγαζιά που θα τα πουλάνε στο μέλλον θα είναι όσα και τα δισκάδικα σήμερα.

Βίντεο κλαμπ: 

Καλά, σοβαρά μπαίναμε κάποτε στα αυτοκίνητά μας και πηγαίναμε αλλού για να νοικιάσουμε μια ταινία;

Ρολόγια: 

Θα αποτελούν σίγουρα ένα εκλεπτυσμένο κόσμημα, αλλά η σωστή ώρα αναγράφεται σίγουρα στο smartphone σου και ειδικά αυτό δεν το αφήνεις απ’ το χέρι σου.

Χάρτες (χάρτινοι…): 

Κάποτε τους έβρισκες παντού. Τώρα έχουν πια ξεχαστεί και η επόμενη γενιά θα τους βρίσκει μόνο στα μουσεία.

Τηλέφωνα με καλώδιο: 

Καλά, γιατί να πληρώνει κανείς ένα κάρο λεφτά για να διατηρεί μια τηλεφωνική συσκευή που μπαίνει στην πρίζα; Πολύ ανόητη ιδέα για όσους γεννιούνται σήμερα.

Εγκυκλοπαίδειες: 

Πελώρια βιβλία που κάποιες πληροφορίες τους είχαν ήδη ξεπεραστεί πριν καν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι του τυπογραφείου. Τα σημερινά μωρά θα γελάνε και μόνο με τη σκέψη!

Φωτογραφικές μηχανές με φιλμ: 

Εντάξει, κάποιες θα συνεχίζουν να υπάρχουν για τους ρομαντικούς, αλλά για τα σημερινά παιδιά, η λέξη «φιλμ» δε θα σημαίνει τίποτα. Ακόμα και οι ψηφιακές κάμερες (φωτογραφικές ή βίντεο) τείνουν να καταργηθούν, μιας και τα smartphones στην τσέπη μας έχουν ήδη αναλάβει το έργο τους.

Χρυσός Οδηγός: 

Καλά, σοβαρά χρειάζεσαι ένα βιβλίο που ζυγίζει έναν τόνο για να βρεις κάποιον;

Φαξ: 

Μπα, καλύτερα "scan," ".pdf" και "email".

Μια φωτογραφία σε κάθε κορνίζα: 

Πόσο χώρο χαλούσαμε κάποτε –σε τοίχους, τραπέζια, μπουφέδες- για να τοποθετούμε ολόκληρες στρατιές από κορνιζαρισμένες φωτογραφίες μας; Τώρα, 8 gigabytes με φωτογραφίες και βίντεο χωράνε σε μια και μόνο ψηφιακή κορνίζα και φιλοξενούν όλους τους ανθρώπους που γνωρίσαμε και όλα τα πράγματα που κάναμε ποτέ.

Χειρόγραφα γράμματα: 

Ή χειρόγραφο οτιδήποτε. Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάνατε καλλιγραφία; Ή μάλλον ξέρετε έστω τι σημαίνει η λέξη; Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα δεν έχουν ιδέα – αλλά στην πληκτρολόγηση σίγουρα σας ξεπερνάνε.

Ξεχασμένοι φίλοι: 

Θυμάστε κάτι φορές που κάποιος ανέφερε ένα παλιό συμμαθητή και ο άλλος απαντούσε «Έλα ρε, τον είχα ξεχάσει τελείως!» Η επόμενη γενιά θα είναι αυτομάτως σε επαφή με όλες τις γνωριμίες που έκανε ποτέ, φυσικά μέσω Facebook.

Ο διαχωρισμός σπιτιού και εργασιακού χώρου: 

Θυμάστε το moto που έκανε θραύση πριν μερικές δεκαετίες στη σύγχρονη ψυχολογία; Ποτέ μην μπλέκεις τα προσωπικά με τα εργασιακά σου.Τώρα βέβαια έχουν αλλάξει κατά πολύ τα πράγματα. Κι αυτό γιατί όταν μπορείς να έχεις στην τσέπη σου έναν υπολογιστή με email, δε διευκολύνεις μόνο την επικοινωνία με τους φίλους σου αλλά και με το ίδιο σου το αφεντικό κάθε μα κάθε στιγμή.  Για τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα, η γραμμή που χωρίζει το σπίτι από τον εργασιακό χώρο θα είναι πολύ πολύ λεπτή.

Συνταξιοδότηση: 

Ναι, Κωστάκη. Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν στην ίδια δουλειά για είκοσι χρόνια και μετά έπαιρναν μια επιταγή με το ταχυδρομείο μέχρι να πεθάνουν. Άσε που μερικές δουλειές σου κάλυπταν και ιατρικές δαπάνες!

Αλληλογραφία: 

Τι μένει όταν πάρεις την αλληλογραφία που λαμβάνεις σήμερα, της αφαιρέσεις τους λογαριασμούς που πληρώνονται μέσω ίντερνετ, τις πάγιες εντολές μέσω τραπέζης και τα διάφορα άχρηστα διαφημιστικά που ενίοτε βρίσκεις στο γραμματοκιβώτιό σου; Απάντηση: Μια σάπια γραφειοκρατία που χάνει ολόκληρα δις από τα λεφτά των φορολογουμένων κάθε χρόνο.

Κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, λάστιχο:

Η γενιά μας, οι σημερινοί μπαμπάδες και μαμάδες μάθαμε το παιχνίδι, την ίδια τη ζωή στο δρόμο, στην αλάνα, στην πλατεία.  Η επόμενη γενιά, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας, θα ξέρουν άπταιστα να χειρίζονται υπολογιστή, να παίζουν στα δάχτυλα κάθε είδους gadget και τεχνολογικό εφεύρημα, η αλήθεια όμως είναι ότι μάλλον είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να τα δούμε ελεύθερα κι ανέμελα να ξεχύνονται στο δρόμο της γειτονιάς για να παίξουν κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, λάστιχο. «Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω» λέγαμε… «Alt, control, delete» λένε τα  παιδιά. 

Κάπου ανάμεσα μπορεί και να βρεθούμε….
" Όσα δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα παιδιά που γεννήθηκαν σήμερα " ...

Κι όμως αν το καλοσκεφτούμε η λίστα μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερη.
Διάβασα κάπου ένα άρθρο για πράγματα που πέρασαν στη σφαίρα της λήθης κατά την τρέχουσα δεκαετία. Ήταν μια αναδρομή στα τεχνολογικά άλματα που συντελέστηκαν από την αρχή του αιώνα και άρχισα να σκέφτομαι πόσο διαφορετική θα είναι η τεχνολογία όταν τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα μεγαλώσουν.

Άραγε τα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία θα αναγνωρίζουν τίποτα από τα παρακάτω;

Βιντεοκασέτα:

Θα συγκαταλέγεται κι αυτή στα…μουσειακά είδη όπως η πάλαι ποτέ γνωστή μας δραχμούλα. Ήδη τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ γυρίζονται ψηφιακά, μοντάρονται ψηφιακά και διανέμονται στα δίκτυα χωρίς τη μεσολάβηση του παραμικρού εκατοστού ταινίας. Άσε που και η ποιότητα είναι ασύλληπτα καλύτερη απ’ ό,τι δέκα χρόνια πριν.

9 Ιανουαρίου 2014

" Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων " ...


Φωτογραφία: " Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων " ...

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…

Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»
" Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων " ...

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

7 Ιανουαρίου 2014

" Δύσκολη η μοναξιά τις ημέρες των εορτών " ...


Φωτογραφία: http://www.youtube.com/watch?v=Yk5wI-RaCJ4
" Δύσκολη η μοναξιά τις ημέρες των εορτών " ...

Στην εποχή των «εικονικών» φίλων , το αίσθημα της μοναξιάς , υπαρκτό καθόλη τη διάρκεια του έτους , κορυφώνεται την περίοδο των εορτών για όλους εκείνους που ζουν μόνοι τους. Τα Χριστούγεννα , κατεξοχήν γιορτή της προσφοράς και της οικογένειας , χρησιμοποιούνται μαζικά από τη διαφήμιση και το εμπόριο , οξύνοντας ακόμη περισσότερο το αίσθημα της μοναξιάς.

Γιατί λοιπόν να μη κάνουμε κάθε μέρα του χρόνου Χριστούγεννα δείχνοντας το ενδιαφέρον μας στους γύρω μας... ξεκινώντας από έναν ξεχασμένο συγγενή ή έναν γείτονα;
" Δύσκολη η μοναξιά τις ημέρες των εορτών " ...

Στην εποχή των «εικονικών» φίλων , το αίσθημα της μοναξιάς , υπαρκτό καθόλη τη διάρκεια του έτους , κορυφώνεται την περίοδο των εορτών για όλους εκείνους που ζουν μόνοι τους. Τα Χριστούγεννα , κατεξοχήν γιορτή της προσφοράς και της οικογένειας , χρησιμοποιούνται μαζικά από τη διαφήμιση και το εμπόριο , οξύνοντας ακόμη περισσότερο το αίσθημα της μοναξιάς.

Γιατί λοιπόν να μη κάνουμε κάθε μέρα του χρόνου Χριστούγεννα δείχνοντας το ενδιαφέρον μας στους γύρω μας... ξεκινώντας από έναν ξεχασμένο συγγενή ή έναν γείτονα;

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ...


Φωτογραφία: Τη νέα " Χρονιά " , θα πω «όχι» σε ...

… Ό,τι με ενοχλεί, με εξουθενώνει, με εξοργίζει και είναι τοξικό για την υγεία και τη συναισθηματική μου ισορροπία. Να μια ευχή που ίσως δεν κάνατε ποτέ από τότε που γίνατε μαμάδες. Μήπως θα έπρεπε;

Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που λέει πως ένας ευγενικός και ευαίσθητος άνθρωπος δε λέει ποτέ όχι. Το «βιβλίο του Όχι» («The book of No»)  της συγγραφέα και διδάκτορα της ψυχιατρικής Susan Newman απογυμνώνει όλα τα αρνητικά που περιβάλλουν τη λέξη «όχι» θεωρώντας την ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διαδικασία της ανάπτυξης. Ήρθε η ώρα να μάθετε να λέτε «όχι» όταν χρειάζεται ή όταν έτσι νιώθετε. Ναι, ακόμη και στα παιδιά σας.

Τα οικογενειακά «όχι»

Στα παιδιά μου που θέλουν κάθε βράδυ να κοιμούνται στο κρεβάτι μας. Αν κάθε βράδυ αφήνετε τα παιδιά σας να ανεβούν στο κρεβάτι, θα μείνετε για πάντα άυπνοι.
Στον εκβιασμό του τρίχρονου γιου μου, που μου ζητάει να μην πάω στη δουλειά, ή απαιτεί γυρνώντας, να του φέρω το μισό κατάστημα παιχνιδιών.
Στην αγαπημένη μητέρα του άντρα μου, που αποφασίζει μόνη της για το… τι θα φάνε τα παιδιά, τι ώρα θα το φάνε και τι θα παρακολουθήσουν στην τηλεόραση.
Στα παιδιά μου όταν μου ζητάνε πράγματα που μπορούν να κάνουν και μόνα τους, όπως το να βάλουν τα παπούτσια τους. Έτσι κι αλλιώς, τα διευκολύνετε σε αυτά που δεν μπορούν να κάνουν, γιατί να τα διευκολύνετε και σε αυτά που μπορούν;
Στον ενοχικό «νοικοκυρίστικο» εαυτό μου. Αν μια μέρα δεν προλάβετε να μαγειρέψετε, θα πάρετε πίτσα, και το αυριανό πλυντήριο μπορεί να μετατεθεί για μεθαύριο.
Σε όποιο πρόσωπο της οικογένειας «απαιτεί». Εξηγήστε τους χωρίς νεύρα πως για να λειτουργήσει σωστά μια ομάδα η μαμά βάζει προτεραιότητες. Και αυτή τη στιγμή προτεραιότητα είναι το μαγείρεμα ή απλώς το να μιλήσει στο τηλέφωνο.

Επαγγελματικά «όχι»

Στο συνάδελφο που ζητάει τη βοήθειά μου την ώρα που πνίγομαι.
Στη συνάδελφο που παρόλο που την ξέρω ελάχιστα ζητάει δανεικά κάνοντάς με να αισθάνομαι άσχημα και να ντρέπομαι για λογαριασμό της.
Στο αφεντικό μου που περιμένει να ακούσει κομπλιμέντα. Το ψέμα λειτουργεί ως ψυχολογικό μπούμερανγκ. Γυρίζει πάντα πάνω μας.
Στην «τοξική» συνάδελφο που μιλάει μόνο για αρρώστιες και μου ρίχνει την ψυχολογία για να ανέβει η δική της.

Φιλικά «όχι»

Στη φίλη που ζητάει να πάρω το παιδί της από τον παιδικό σταθμό, μια που θα πάω και για το δικό μου, όταν τρέχω με την ψυχή στο στόμα να προλάβω ενώ εκείνη δουλεύει part-time.
Στην κολλητή μου φίλη που με στήνει στο ραντεβού μας-για μια ακόμη φορά- ενώ ξέρει πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος μου.
Στις φίλες χωρίς παιδιά που δεν δείχνουν καμιά κατανόηση και ζητούν να μου αναλύσουν το πρόβλημά τους στις δέκα το βράδυ ενώ κοιμάμαι όρθια.
Στις φίλες με παιδιά που μιλάνε συνέχεια για τα παιδιά τους.
Στο φιλικό ζευγάρι που έρχεται για μια απογευματινή επίσκεψη για να παίξουν τα παιδιά και κάθονται αραχτοί μέχρι τις 12 το βράδυ χωρίς να ρωτήσουν αν είμαστε κουρασμένοι.
Στη φίλη που δεν μου λέει ποτέ ότι αδυνάτισα. Θυμάται όμως πάντα να μου πει ότι πάχυνα.

Γενικά «όχι»

Στην αυτολύπηση. Η αυτολύπηση είναι μια παγίδα που συνήθως βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας γιατί έτσι μας βολεύει. Προκειμένου να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα οικτίρουμε τον εαυτό μας και βουλιάζουμε. Ο βάλτος όμως ίσως κάποια μέρα μας βυθίσει!
Στη σκληρή αυτοκριτική. Τα λάθη δεν έχουν τίποτε το τρομακτικό. Αν μονίμως ανησυχούμε μήπως κάτι πάει λάθος, δεν θα μπορέσουμε να απολαύσουμε ποτέ τίποτα.

Στην τελειομανία. 

Η ζωή δεν είναι τέλεια και σίγουρα δεν έχουμε τον έλεγχο των πάντων. Η τέχνη τελικά βρίσκεται στο να μπορούμε να διαχειριστούμε ότι μας προκύπτει με ή χωρίς επιτυχία.

Τη νέα " Χρονιά " , θα πω «όχι» σε ...

… Ό,τι με ενοχλεί, με εξουθενώνει, με εξοργίζει και είναι τοξικό για την υγεία και τη συναισθηματική μου ισορροπία. Να μια ευχή που ίσως δεν κάνατε ποτέ από τότε που γίνατε μαμάδες. Μήπως θα έπρεπε;

Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που λέει πως ένας ευγενικός και ευαίσθητος άνθρωπος δε λέει ποτέ όχι. Το «βιβλίο του Όχι» («The book of No») της συγγραφέα και διδάκτορα της ψυχιατρικής Susan Newman απογυμνώνει όλα τα αρνητικά που περιβάλλουν τη λέξη «όχι» θεωρώντας την ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διαδικασία της ανάπτυξης. Ήρθε η ώρα να μάθετε να λέτε «όχι» όταν χρειάζεται ή όταν έτσι νιώθετε. Ναι, ακόμη και στα παιδιά σας.

Τα οικογενειακά «όχι»

6 Ιανουαρίου 2014

" Ηθική νοημοσύνη : Η ευφυΐα που φέρνει την ευτυχία " ...

Φωτογραφία: " Ηθική νοημοσύνη : Η ευφυΐα που φέρνει την ευτυχία " ...

" Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων " ...

Κι εσείς μπορείτε να τη διδάξετε στα παιδιά σας.

Ηθική νοημοσύνη είναι εκείνο το είδος της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. 
Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles, στο βιβλίο του «The Moral Intelligence Of Children» (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών), διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές και την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή. Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι' αυτά που ξέρουν. 
Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό και το λάθος. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές.

Πώς θα χτίσετε την ηθική νοημοσύνη του παιδιού σας

Μια ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή. Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού». Μέσω της ιστοσελίδας της για την πνευματική ανατροφή των παιδιών, η Ντο παρέχει συμβουλές και υποστήριξη στους γονείς που θέλουν να αναθρέψουν ηθικά τα παιδιά τους, όπως:

Να σκέφτεστε θετικά: 

Τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στις υψηλές ή χαμηλές προσδοκίες των γονιών τους, γι' αυτό τοποθετήστε τον πήχη ψηλά. Να εμπιστεύεστε τις επιλογές του παιδιού σας. Προτιμήστε να πιστεύετε ότι θα κάνει το σωστό και όχι το λάθος. Και περιμένετε από αυτό να δείχνει σεβασμό σε σας, στους άλλους και στον εαυτό του. Πάνω απ' όλα, όμως, να πιστεύετε ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή. Αποφεύγετε να διαβάζετε δυσάρεστες έρευνες και να φοβάστε διαρκώς για το μέλλον του. Στην εποχή του υλισμού και της «τοξικής παιδικής ηλικίας» είναι εύκολο να μας κατακλύσει ο φόβος ότι οι ζωές των παιδιών μας πήγαν στραβά με κάποιον τρόπο. Κι όμως, η παιδική ηλικία μπορεί να είναι ακόμα μια φανταστική περίοδος διασκέδασης και αθωότητας και να έχει πολλά ηλιόλουστα απογεύματα με παιχνίδια στην πλατεία.

Μάθετε να ζείτε τη στιγμή:

«Τα παιδιά το καταλαβαίνουν όταν δεν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε αυτά», μας λέει η Ντο. «Γι' αυτά, αυτό σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεστε. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένα τετράχρονο παιδί: «Μαμά, μπορείς να με ακούσεις με το μπροστινό μέρος του προσώπου σου;». Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να διαθέσετε στο παιδί σας είναι ο χρόνος σας. Και αν αφιερώσετε χρόνο, θα μπορέσετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη στιγμή. Πολύ συχνά, πολύτιμες στιγμές μάς προσπερνούν, γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι να κρίνουμε τη στιγμή ή ανησυχούμε για μια στιγμή που έχει ήδη περάσει ή μας απασχολεί κάποια μελλοντική στιγμή που μπορεί να συμβεί ή να μη συμβεί. Αντ' αυτού, δοκιμάστε να αφιερώσετε όλη σας την προσοχή στο παρόν.

Χαμηλώστε ταχύτητα: 

Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλετε να απολαύσετε τη στιγμή με τα παιδιά σας. Αναπτύξτε δομές στη ζωή σας που δίνουν και σε εσάς και στο παιδί χώρο να αναπνεύσετε. Για παράδειγμα, πηγαίνετε 10 λεπτά νωρίτερα στο ραντεβού με το γιατρό, για να μπορέσετε να περπατήσετε με το παιδί στο πάρκο που βρίσκεται στο δρόμο για το ιατρείο και να σταματήσετε για να μυρίσετε τα λουλούδια. Αυτά τα μικρά πράγματα, όμως, είναι που βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργούν τον εσωτερικό τους κόσμο και τα κάνει να αισθάνονται ότι ζουν σε ένα θαυμαστό κόσμο.

Μην επιβραβεύετε μόνο την προσωπική του προσπάθεια αλλά και τη συλλογική: 

Παρακολουθείτε το παιδί σας που παίζει ποδόσφαιρο. Στο τέλος του αγώνα τρέχει προς το μέρος σας ζητώντας την επιβράβευση. Εσείς του λέτε: (α) «Ουάου! Ήσουν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Είσαι πραγματικά ένας εκπληκτικός παίκτης» ή (β) «Τι καταπληκτική ομάδα που έχετε, όλοι σας δουλέψατε έξοχα. Ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι».
Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να υιοθετήσουμε την πρώτη επιλογή επειδή τα παιδιά λατρεύουν τους επαίνους και διψούν για την αποδοχή των γονιών τους. Καλύτερα όμως να επιμείνετε στη δεύτερη. «Υπενθυμίζοντας στο παιδί ότι είναι μέρος ενός συνόλου -σε αυτή την περίπτωση μιας ομάδας-αποκτά την αίσθηση ότι συνυπάρχει δημιουργικά και σε σχέσεις εξάρτησης με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι ένα στοιχείο-κλειδί για την ανάπτυξη μιας καλής συνείδησης», λέει η ψυχολόγος.

Γίνετε χαρούμενοι: 

Πριν αρχίσετε να ανησυχείτε για την ευτυχία του παιδιού σας, χρειάζεται πρώτα να αναζητήσετε τη δική σας. Τα παιδιά μπορούν να δουν πέρα από τα ψεύτικα χαμόγελα και γέλια. Αν εκτιμάτε τον εαυτό σας, το παιδί σας θα το νιώσει και αυτό θα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η Μίμι Ντο μιλά για ένα δίλημμα που αντιμετώπισε ένα Σάββατο πρωί, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα πήγαινε στο μάθημα της γιόγκα (η «εγωιστική» επιλογή) ή θα έμενε στο σπίτι για να περάσει λίγο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά της (η επιλογή της «καλής μητέρας»). Τελικά, αποφάσισε η μικρή της κόρη αντί για εκείνη. «Μου είπε να πάω επειδή είμαι καλύτερος άνθρωπος μετά το μάθημα της γιόγκα και πιο καλή παρέα», θυμάται η Ντο. «Όταν είστε χαρούμενοι και χαλαροί, αντανακλάτε θετική ενέργεια. Είναι μεταδοτική. Μην προσποιείστε ότι είστε οι τέλειοι γονείς, απλώς να είστε χαρούμενοι. Τόσο απλά».

Δώστε με πράξεις το παράδειγμα: 

«Τα παιδιά είναι άγρυπνοι φρουροί της ηθικής των μεγάλων -ή της έλλειψής της», επισημαίνει ο καθηγητής Ρόμπερτ Κόουλς. «Ένα παιδί θα ψάξει για ενδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και σίγουρα θα βρει πολλές από τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι γονείς ζούμε τη ζωή μας». Με άλλα λόγια, μη μένετε στα λόγια Κάνετε τα πιστεύω σας πράξη.

Ζητήστε συγγνώμη: 

Όλοι οι γονείς τα θαλασσώνουν μερικές φορές. Μάθετε να λέτε συγγνώμη και να προχωράτε. Είναι πάντα χρήσιμη μια δεύτερη ευκαιρία τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο τους δείχνετε και πώς να αντιμετωπίζουν τα δικά τους λάθη.
" Ηθική νοημοσύνη : Η ευφυΐα που φέρνει την ευτυχία " ...

" Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων " ...

Κι εσείς μπορείτε να τη διδάξετε στα παιδιά σας.

Ηθική νοημοσύνη είναι εκείνο το είδος της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά.

" Ανασκαλεύοντας το παρελθόν " ...

Φωτογραφία: " Ανασκαλεύοντας το παρελθόν " ...

Να κάνετε όλα όσα δεν προλάβατε να κάνετε ή και να πείτε φυσικά το "2013" , το επερχόμενο Έτος , το "2014" ...

Τα Χριστούγεννα περάσανε, και όταν πια τα Χριστούγεννα έχουν περάσει, πάει… Έχει ήδη φύγει και το έτος. Λήξαντος του 2013, λοιπόν, όλοι και όταν λέω όλοι , εννοώ κυριολεκτικά όλοι ανασκαλεύουν το παρελθόν, ανακαλούν και σχολιάζουν στιγμές του 2013. Γενικώς, δηλαδή, οι γιορτές και δη η τελεία που βάζουν στο έτος, αποτελούν θρυαλλίδα εάν όχι κουτσομπολιού, σίγουρα άκρατου σχολιασμού, από τους συνδαιτυμόνες του Χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν -και όχι μόνο…

Βέβαια, ακριβώς επειδή η τεχνολογία πορεύεται πλάι-πλάι με τον άνθρωπο, δε δίστασαν και ευρέως γνωστά site να ακολουθήσουν το μονοπάτι του σχολιασμού με ό,τι μέσα διέθετε το καθένα. Το youtube με τα βιντεάκια του μας θύμισε στιγμές του 2013, ή μουσικές που ακούστηκαν πολύ κατά το παρελθόν έτος, αλλά και το facebook κατά τη γνωστή του ετήσια συνήθεια (μηδενική πρωτοπορία ο Zuckerberg), με το πάτημα μονάχα ενός κουμπιού, μας έδωσε τη δυνατότητα να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τις εντονότερες (sic) ιντερνετικές στιγμές μας. (Εντάξει, για να λέμε και αλήθειες, επανέφερε τις φωτογραφίες και τις ατάκες με τα περισσότερα likes..)

Καθώς προσπαθούσα κι εγώ με τη σειρά μου να βρω έναν ωραίο και εγκόσμιο τρόπο λιγάκι πρωτοποριακό και ενδιαφέρον, πάντα στο πλαίσιο του εορταστικού κλίματος, για να υπογραμμίσω μερικές έντονες στιγμές του 2013 και να καταβαραθρώσω το έτος που φεύγει εξυψώνοντας το έτος που έρχεται, όπως έκαναν τόσοι και τόσοι, εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν που ξεχύθηκε μία και μονάχα σκέψη από το μυαλό μου• μία και μονάχα λέξη.
«Όχι!» αναφώνησα σαν κάποια μετενσάρκωση του Μεταξά!

Τι κατάσταση είναι αυτή; Πρώτον, δεν μπορώ να καταλάβω όλους όσοι θεωρούν πως το εκάστοτε έτος που φεύγει, είναι γεμάτο προβλήματα, μιζέρια, δυστυχίες και άλλα τινά, και πως όλα αυτά με κάποιο μαγικό τρόπο θα εξαφανιστούν στο επόμενο αγλαϊσμένο σωτήριο έτος. Όχι, βέβαια! Εάν δεν κάνουμε κάτι εμείς οι ίδιο, τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δεν ομορφαίνει, τίποτα δεν καλυτερεύει. Και από την άλλη, δεν μπορώ επίσης να καταλάβω το πεσιμιστικό σκεπτικό πως ΟΛΑ ήταν μαύρα κι άραχλα. Όχι, δεν ήταν όλα άσχημα. Υπήρχαν μυριάδες στιγμές του 2013 που ήταν όμορφες, γλυκιές και ξεχωριστές και είναι κρίμα να τις λησμονούμε και να αδιαφορούμε με αυτόν τον τρόπο γι’ αυτές.

Ο πεσιμισμός και η μιζέρια είναι ευδιάκριτη όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου. Ακόμη και στα μονόχνοτα σχόλια για τον στολισμό με καράβι στα κέντρο της Αθήνας. Ε, λοιπόν, όχι. Το καράβι είναι ελληνικό έθιμο και τα δέντρα είναι «αμερικανιές». Κοντεύει η γκρίνια να γίνει ελληνικό ίδιον σε δίσεκτα έτη και μη! Ας μην πιστέψει όμως κανείς πως, εάν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι τον τρόπο σκέψης και οπτικής, πρόκειται να αλλάξει κάτι από τις «μίζερες» και «δυστυχισμένες» μας ζωές το 2014.

Δεν έχουμε απεριόριστο χρόνο μπροστά μας. Και θαρρώ πως ελάχιστοι το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό. Οπότε να κάνετε τις πρώτες μέρες του 2014 να μετρήσουν, και όλων των ετών που θα έχετε τη χαρά να ζήσετε. Όπως μου έχει πει και μια φίλη: «Η ζωή είναι απλή. Η ζωή είναι τέχνη. Πεινάς; Τρως! Νυστάζεις; Κοιμάσαι! Αγαπάς; Το δείχνεις!»

Γι’ αυτό, λοιπόν, η μοναδική μου ευχή για το επερχόμενο έτος είναι να κάνετε όλα όσα δεν προλάβατε να κάνετε (ή και να πείτε φυσικά!) το 2013. Να κάνετε το 2014 ένα όμορφο έτος, κάνοντας πρωτίστως τους εαυτούς σας όμορφους. Εάν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι, απλώς δεν αλλάζει τίποτα.

" Καλή και αισιόδοξη χρονιά " ...

Της Χριστίνας Καλογεροπούλου


Να κάνετε όλα όσα δεν προλάβατε να κάνετε ή και να πείτε φυσικά το "2013" , το επερχόμενο Έτος , το "2014" ...

Τα Χριστούγεννα περάσανε, και όταν πια τα Χριστούγεννα έχουν περάσει, πάει… Έχει ήδη φύγει και το έτος. Λήξαντος του 2013, λοιπόν, όλοι και όταν λέω όλοι , εννοώ κυριολεκτικά όλοι ανασκαλεύουν το παρελθόν, ανακαλούν και σχολιάζουν στιγμές του 2013. Γενικώς, δηλαδή, οι γιορτές και δη η τελεία που βάζουν στο έτος, αποτελούν θρυαλλίδα εάν όχι κουτσομπολιού, σίγουρα άκρατου σχολιασμού, από τους συνδαιτυμόνες του Χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν -και όχι μόνο…

Βέβαια, ακριβώς επειδή η τεχνολογία πορεύεται πλάι-πλάι με τον άνθρωπο, δε δίστασαν και ευρέως γνωστά site να ακολουθήσουν το μονοπάτι του σχολιασμού με ό,τι μέσα διέθετε το καθένα.