29 Μαΐου 2011

29  ΜΑΪΟΥ 1453- "Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ"

24 Μαΐου 2011

ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ



Μέσα στο μήνα Μάιο οι κτηνοτρόφοι κουρεύουν τα πρόβατά τους για να μπορέσουν να φύγουν για τα ορεινά βοσκοτόπια. Ξεκινήσαμε λοιπόν για το μαντρί του κυρίου Δημήτρη, πατέρα της μαθήτριάς μας Ιωάννας, για να παρακολουθήσουμε τη διαδικασία της «κουράς» ή τον «κουρό» όπως συνηθίζεται σε άλλες περιοχές. Η μέρα ερχόταν ζεστή, αλλά τα δέντρα που βρίσκονταν πλάι στο μαντρί, μας κρατούσαν σκιά και δροσιά. Μαζευτήκαμε όλοι γύρω από τη σίτα για να δούμε…
Ο κούρος, δηλαδή το κούρεμα των προβάτων και των γιδιών, πρέπει απαραίτητα να γίνεται, φυσικά, όταν έρχεται η άνοιξη και ανάλογα με τον καιρό, για να διευκολύνει τον τσοπάνη στο άρμεγμα, αλλά και να μην ζεσταίνονται τα ζώα. 
Το μαντρί είναι στη θέση «Αι Λιας», κοντά στο εξωκλήσι, στο Πρίνος κάτω από τον Κόζιακα,το περήφανο βουνό των Τρικάλων. Πολύ κοντά μια μικρή πεδινή έκταση χαράζεται από αυλάκι μεγάλο που το χειμώνα κατεβάζει το νερό με ορμή από τις πλαγιές.

Στη μπασιά του μαντριού, απέναντι από το στάβλο, κάτω από τα δέντρα είχε ετοιμάσει ο κ.Δημήτρης να μας υποδεχτεί ώστε να δούμε από κοντά το κούρεμα. Είχε έρθει και ένας άλλος για να τον βοηθήσει και οι δυο δυνατοί για να κρατήσουν τα ζώα, τα οποία θα τα κούρευαν. Ξέρουν καλά να χειρίζονται το ψαλίδι.

23 Μαΐου 2011

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

21 Μαΐου 2011

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΜΕ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΑΜΦΙΕΣΗ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ!

20 Μαΐου 2011

Ελληνιστική περίοδος ή Ελληνιστική εποχή:(323 π.Χ. - 146 π.Χ.)
 Kαθιερώθηκε να λέγεται η περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας που ξεκινά με το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τελειώνει με την κατάκτηση των βασιλείων της ελληνιστικής Ανατολής από τη Ρώμη.
Η ιστορία της ελληνιστικής περιόδου αφορά την ελληνική ιστορία και την ιστορία των άλλων εθνοτήτων της Ανατολής αλλά και τη ρωμαϊκή ιστορία μετά το Β’ καρχηδονιακό πόλεμο.
Το όνομα της εποχής αυτής δημιουργήθηκε από τον Ντρόυζεν με βάση τον όρο 'ελληνιστής', που χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις 6,1) για να δηλώσει τους ελληνομαθείς Ιουδαίους, και δηλώνει την ευρεία εξάπλωση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. 

19 Μαΐου 2011

ΠΥΡΡΟΣ, "ΠΥΡΡΕΙΟΣ ΝΙΚΗ" ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
Ό Πύρρος αποβιβάστηκε στόν Τάραντα, οπου κράτησε μισθοφορικό στρατό μέ χιλιάδες πολε­μιστές και πολλούς ελέφαντες, πού τούς χρησιμοποιοΰσε στις μάχες εναντίον τοϋ ίππικού. Ετσι, στα 280 π.Χ. νίκησε τους Ρωμαίους στήν Ηράκλεια και τό Ασκλο, μά ό στρατός του πλήρωσε ακριβά τις νίκες αυτές. Ό Πύρ­ρος μπροστά στις φοβερές απώλειες πού είχε, είπε τήν περίφημη φράση του: «“Αλλη μιά τέ­τοια νίκη και χάσαμε τά πάντα». Μά ό γενναίος πολέμαρχος δεν ησύχασε. “Ενα χρόνο αργότερα πολέμησε τούς Καρχηδόνιους και έλυσε τήν πολιορκία τών Συρακουσών. Ό σικελιώτικος λαός τόν ανακήρυξε ηγεμόνα. Γε­μάτος δόξα στά 275 π.Χ. γύρισε πίσω στον Τάραντα. Μά εκεί τόν περίμεναν οί Ρω­μαίοι, πού τον πολέμησαν και τον ανάγκασαν νά γυρίσει πάλι στήν Ήπειρο.

9 Μαΐου 2011

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΝΤ..

Συμβάσεις δανεισμού: από την αγανάκτηση στις ανησυχίες και στις δυνατότητες λύσης

Άρθρο Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ*

Επιμένω στον τίτλο «Συμβάσεις Δανεισμού» και όχι στο όνομα «Μνημόνιο» που κυκλοφορεί παραπλανητικά, για να θυμίζω πάντοτε ότι όταν λέμε «Μνημόνιο» πρόκειται για τις τρεις Συμβάσεις Δανεισμού που, με συνενοχή όλων των κομμάτων και όλων των μεγάλων ΜΜΕ, κρατήθηκαν και κρατούνται στο σκοτάδι.

Ας δούμε, λοιπόν, για ποιες «Συμβάσεις» μιλάμε: η πρώτη από τις τρεις ήταν η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», η οποία ήταν και η βασική σύμβαση δανεισμού, από την ισχύ της οποίας θα εξαρτιόταν η ισχύς των άλλων δύο και όλων των μετέπειτα «επικαιροποιημένων» Μνημονίων.

Η δεύτερη ήταν η Σύμβαση με τίτλο «Μνημόνιο Συνεννόησης»

και η τελευταία ήταν εκείνη με την οποία ενέκρινε το ΔΝΤ τους όρους του Διακανονισμού Χρηματοδότησης Αμέσου Ετοιμότητας και τη Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.

Οι δύο πρώτες Συμβάσεις Δανεισμού, η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» και το «Μνημόνιο Συνεννόησης», υπογράφονται από την Ελλάδα και τα άλλα δέκα έξι κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Ημερομηνίες υπογραφής: η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» στις 8.5.2010, το «Μνημόνιο Διευκόλυνσης» στις 3.5.2010 και η Συμφωνία Εγκρισης του ΔΝΤ στις 11.5.2010 (η επιστολή-απάντηση του ΔΝΤ στην από 3.5.2010 επιστολή των εκπροσώπων της Ελλάδας). Αυτό που ονομάστηκε παραπλανητικά «Μνημόνιο» δεν ήταν η Σύμβαση «Μνημόνιο Συνεννόησης», που αναφέραμε πιο πάνω, αλλά ο ν.3845/2010, που δημοσιεύθηκε πριν από τη θέση σε ισχύ των Συμβάσεων Δανεισμού, περιείχε ένα μέρος του «Μνημονίου Συνεννόησης» ανυπόγραφο και περιείχε εφαρμογές αυτού του Μνημονίου πριν από τη θέση του σε ισχύ. Ολα αυτά, για να μη γίνει σαφώς αντιληπτή η πλήρης παράκαμψη της Βουλής.

8 Μαΐου 2011

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η Μάνα
(Γεώργιος Μαρτινέλλης)


Μάνα κράζει το παιδάκι,

Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος,

Μάνα ακούς σε κάθε μέρος,

Α! τι όνομα γλυκό.



Τη χαρά σου και τη λύπη

με τη μάνα τη μοιράζεις,

ποθητά την αγκαλιάζεις,

δεν της κρύβεις μυστικό.

5 Μαΐου 2011

Ο  ΓΙΟΣ  ΜΟΥ

4 Μαΐου 2011

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!
Ο ΛΑΟΣ ΛΕΕΙ: Ο ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΧΑΙΡΕΤΑΙ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ;
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΑΚΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
 Άνοιξε χθες το πρωί στα Τρίκαλα η αυλαία των εκδηλώσεων της Μαθητικής Πολιτιστικής Εβδομάδας. Μια εβδομάδα που αποτελεί πια θεσμό για τα σχολικά δρώμενα της πόλης μας και όπως και τις προηγούμενες χρονιές διεξάγεται στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Τρικκαίων.
Στο πλαίσιο αυτό πολιτιστικές μαθητικές ομάδες από διάφορα σχολεία της πόλης μας θα παρουσιάσουν τα αποτελέσματα υλοποίησης των προγραμμάτων για τα οποία εργάστηκαν κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2010-11.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν χθες με την λειτουργία της έκθεσης μαθητικής φωτογραφίας στο φουαγιέ του πνευματικού κέντρου. Μια έκθεση κατά την οποία αναδεικνύεται περίτρανα το ταλέντο των μαθητών στην φωτογραφία. Τοπία, ιστορικά μνημεία, χωριά, πρόσωπα, ελεύθερη φωτογραφία, αντικατοπτρίστηκαν μέσα από τους φακούς των μαθητών και παρουσιάζονται στην έκθεση.
«Η μαθητική φωτογραφία αποτελεί έναν από τους θεματικούς άξονες των πολιτιστικών προγραμμάτων που υλοποιούνται στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σήμερα διανύουμε μια πορεία με συνεχώς ευρυνόμενες δράσεις στο θεματικό άξονα της φωτογραφίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο δίδονται κίνητρα και καλλιεργούνται στο χώρο του σχολείου ενδιαφέροντα που αναπτύσσουν την προσωπικότητα και τις δεξιότητες των μαθητών, πράγμα που ούτως ή άλλως αποτελεί βασικό στόχο της σύγχρονης εκπαιδευτικής διαδικασίας».

 

3 Μαΐου 2011

Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΓΑΥΓΑΜΗΛΑ 331Π.Χ.
Φαίνεται ότι ο Δαρείος, μετά την αποτυχία των προσπαθειών του να εξευμενίσει τον Αλέξανδρο, θεώρησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να επιστρέψει στην ένοπλη αντίσταση. Μολονότι οι εκδοχές για το μέγεθος της περσικής στρατιάς ποικίλλουν - κάποιες πηγές αναφέρουν ένα εκατομμύριο πεζούς και 40.000 ιππείς, αριθμό μάλλον υπερβολικό -, το σίγουρο είναι ότι οι Πέρσες ήταν πολυπληθέστεροι από τους Ελληνες.
Και ο ελληνικός στρατός βέβαια είχε δεχθεί ενισχύσεις από τη Μακεδονία, το πρόβλημα όμως ήταν ότι αυτή τη φορά το πεδίο της μάχης ήταν η ανοιχτή πεδιάδα κοντά στα Γαυγάμηλα, όπου η τεράστια περσική στρατιά μπορούσε να ελιχθεί με άνεση και να εκμεταλλευθεί τον όγκο της. Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον Αλέξανδρο να καταφύγει σε νέα τακτική, με στόχο να δώσει στο στράτευμά του μεγαλύτερη δυνατότητα ευελιξίας, ώστε να ενισχύει κατά περίπτωση το τμήμα εκείνο της παράταξης που είχε ανάγκη. Η τακτική του αποδείχθηκε ιδιοφυής.
Την 1η Οκτωβρίου 331 π.Χ. η μάχη ξεκίνησε με την προσπάθεια των Περσών να επιτεθούν στο δεξιό πλευρό των Ελλήνων. Τότε ο Αλέξανδρος την ενίσχυσε με μισθοφόρους ιππείς. Σε απάντηση ο Δαρείος έστειλε και άλλες ενισχύσεις στο σημείο αυτό, δημιουργώντας κενό στο αριστερό του πλευρό. Ο Αλέξανδρος το αντιλήφθηκε αμέσως και με μια κίνηση αστραπιαία επιτέθηκε ο ίδιος στην κεφαλή των εταίρων του. Μέσα από το κενό αυτό στράφηκε προς το κέντρο του περσικού στρατεύματος, κατά του ίδιου του Δαρείου. Ο Δαρείος, τρομαγμένος από την εκπληκτική ταχύτητα της επίθεσης του Αλεξάνδρου, τράπηκε σε φυγή για άλλη μια φορά. Η φυγή γενικεύτηκε και όταν ο Αλέξανδρος έσπευσε προς ενίσχυση του Παρμενίωνα, η μάχη είχε ουσιαστικά λήξει. Ο Αλέξανδρος κατεδίωξε τους Πέρσες ως τα Αρβηλα, ενώ ο Δαρείος κατόρθωσε να διαφύγει στη Μηδία με φρουρά μερικών χιλιάδων ιππέων.

1 Μαΐου 2011

 Η εργατική Πρωτομαγιά.
Πως καθιερώθηκε. Οι σημαντικότερες "δικές μας" επέτειοι
Η 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας (Σοσιαλιστικής) Διεθνούς στις 20 Ιουλίου 1889 στο Παρίσι, εις μνήμην των θυμάτων του μακελειού του Σικάγου την 1η Μαΐου του 1886, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διεκδικούσαν οκτάωρη εργασία και καλύτερες συνθήκες δουλειάς.
Την 1η Μαΐου 1886, με βασικό αίτημα το οκτάωρο και οδηγό τις επιτυχημένες διεκδικήσεις Καναδών συναδέλφων τους, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων, αφού την περίοδο εκείνη στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να δουλεύουν αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές, χωρίς κανένα ρυθμιστικό πλαίσιο.
Στην απεργία συμμετείχαν περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια, ενώ στην πορεία-διαδήλωση του Σικάγου πήραν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου, άρχισαν βίαιες συμπλοκές στην πλατεία Χεϊμάρκετ της πόλης, αφού, παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας, η αστυνομία πήρε εντολή να τη διαλύσει με τη βία κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης προς συμπαράσταση των απεργών, στην οποία συμμετείχαν ενεργά μέλη του αναρχικού κινήματος. Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, άγνωστος από το πλήθος πέταξε προς τις αστυνομικές δυνάμεις μία χειροβομβίδα, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους.
Σε απάντηση, οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστούν πολλοί περισσότεροι. Στη συμπλοκή έχασαν τη ζωή τους και άλλοι έξι αστυνομικοί από πυρά, αδιευκρίνιστης προέλευσης. Την προηγούμενη ημέρα, άλλοι τέσσερις διαδηλωτές είχαν σκοτωθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ. 
ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
H Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης..
Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.
Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, ο οποίος αντιστοιχεί στον αρχαίο μήνα Θαργηλίωνα που γιορταζόταν με τα περίφημα Ανθεοφόρια. Ήταν αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη. Γιορτές γίνονταν και στην αρχαία Ρώμη που τις έλεγαν "ροσύλλια" τις οποίες διατήρησαν και οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες.
Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.
Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ' επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων.
Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.
Τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές με κανηφόρες που έφερναν άνθη βάδιζαν με μεγαλοπρέπεια προς τα ιερά, ιδρύθηκαν πρώτα στην Αθήνα και έπειτα πήραν πανελλήνια μορφή, αφού διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Ελλάδος. Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.
Όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, η γιορτή της Πρωτομαγιάς, δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εμπλουτίστηκε γιατί και οι δύο λαοί πίστευαν, ότι τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν την ομορφιά των θεών και φέρνουν δύναμη, δόξα , ευτυχία και υγεία.
Με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και επιβίωσαν έθιμα ως απλές λαϊκές γιορτές ( περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι).