29 Ιουνίου 2010

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ


"Ο ΜΗ ΔΑΡΕΙΣ ΟΥ ΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ"
Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο δεν ήταν υποχρεωτική. Σχολεία, δάσκαλοι και βιβλία ήταν συγκεντρωμένα στις πόλεις, όπου και εκεί απευθύνονταν σε μία μικρή μερίδα των ανθρώπων. Τα σχολεία ήταν ιδιωτικά ή εκκλησιαστικά, τα παιδιά πήγαιναν σ' αυτά σε ηλικία 6 έως οκτώ ετών και οι γονείς τους πλήρωναν τα δίδακτρα σε είδος ή χρήματα. Μάλιστα τα υψηλά δίδακτρα της ιδιωτικής διδασκαλίας την έκαναν απρόσιτη για τις περισσότερες οικογένειες των Βυζαντινών.
Δύο ήταν οι βαθμίδες εκπαίδευσης του Βυζαντίου : Η προπαιδεία, που αντιστοιχεί στο σημερινό δημοτικό, διαρκούσε 3 ως 4 χρόνια και η εγκύκλιος παιδεία, που αντιστοιχεί στο γυμνάσιο και το λύκειο, διαρκούσε 4 χρόνια και φοιτούσαν μαθητές από τα 12 ή 14 χρόνια τους. Το βασικό(προπαιδεία) είχε 4 τάξεις. Στις δυο πρώτες οι μαθητές μάθαιναν να διαβάζουν, να γράφουν και να λογαριάζουν ενώ στις μεγαλύτερες μάθαιναν ορθογραφία, γραμματική, αριθμητική και ιστορίες από την Αγία Γραφή, τον Όμηρο και τους μύθους του Αισώπου. Στα εκκλησιαστικά σχολεία φοιτούσαν και ορφανά ή μαθητές από άλλες περιοχές δωρεάν.
Τα κορίτσια(από τον 11ο αιώνα και έπειτα άρχισαν το σχολείο) και αρκετά αγόρια δεν πήγαιναν σχολεία. Έμεναν στο σπίτι, βοηθούσαν στις δουλειές και τα διαπαιδαγωγούσαν οι γονείς και οι παππούδες τους. Όσα αγόρια δεν πήγαιναν σχολείο μάθαιναν τέχνες σε ειδικούς τεχνίτες.
Τα σχολεία στο Βυζάντιο δεν στεγάζονταν όπως σήμερα σε μεγάλα κτίρια με αυλές και πολλά παράθυρα. Ως αίθουσες διδασκαλίας χρησίμευαν δωμάτια στον περίβολο των εκκλησιών, σε νάρθηκες, όπως επίσης και σε οικήματα κοντά σε μοναστήρια.
Στις αίθουσες δεν υπήρχαν θρανία. Υπήρχαν μόνο λίγες ξύλινες ψηλές καρέκλες, τις αναβάθρες, δηλαδή σκαμνάκια. Μερικές φορές τα σχολεία στεγάζονταν μέσα σε εκκλησίες ή μοναστήρια.

Οι μαθητές έγραφαν με στυλόν ή γραφείον, που είχε μυτερή ακίδα στο ένα άκρο ώστε τα γράμματα να χαράζονται εύκολα, και πεπλατυσμένη στο άλλο για να σβήνουν. Έγραφαν πάνω σε ξύλινες πινακίδες, τα σχεδάρια, σε παπύρους και περγαμηνές που τις κουβαλούσαν στον μάρσιπο, δηλαδή στην τσάντα τους. Πάνω στον πάπυρο και στην περγαμηνή έγραφαν με ένα ειδικά ξυσμένο καλάμι, το κάλαμον, που το βουτούσαν σε μελάνι μαύρο συνήθως. Μαζί τους είχαν ένα μαχαιράκι για να ξύνουν τη μύτη του καλάμου που ήταν χαραγμένη κατά μήκος ώστε να συγκρατεί το μελάνι. Το χαρτί, αν και ήταν από παλιά γνωστό, άρχισε να χρησιμοποιείται ευρύτερα στο Βυζάντιο μόλις τον 11ο αιώνα και γρήγορα αντικατέστησε την περγαμηνή. Τα παιδιά πήγαιναν στα σχολείο με τα καθημερινά τους ρούχα και έτρωγαν το μεσημέρι εκεί. Μερικοί μαθητές ζούσαν στο σχολείο και άλλοι επέστρεφαν στα σπίτια τους. Ορισμένες φορές οι κακές καιρικές συνθήκες εμπόδιζαν τα παιδιά να πάνε σχολείο. Πολύ συχνές ήταν και οι τιμωρίες, μάλιστα τις περισσότερες φορές έβρισκαν σύμφωνους και τους γονείς που πίστευαν ότι οι σωματικές τιμωρίες ήταν ωφέλιμες για τα παιδιά τους."Ο μη δαρείς ου παιδεύεται" έλεγαν τότε δηλαδή "Όποιος δε δαρθεί δε μαθαίνει γράμματα"

25 Ιουνίου 2010

ΒΑΡΟΥΣΙ, Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΣΤΑ ΔΥΟ...ΣΤΕΝΑ

ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ «ΒΑΡΟΥΣΙ»
Η σημασία της λέξης Βαρούσι
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς δόθηκε η ονομασία «Βαρούσι». Σχετικά όμως με τη σημασία της λέξης υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές. Κατ’ άλλους η λέξη είναι Ουγγρική που τη δανείστηκε η Τούρκικη γλώσσα και σημαίνει προάστιο. Επίσης, ο Consivery γράφει ότι η παλιά πόλη ονομάζεται VARONCH που στην Αλβανική γλώσσα σημαίνει προάστιο. Ακόμη ο Μοσχόπουλος την αναφέρει ως την έξω από το φρούριο συνοικία. Άλλη άποψη είναι ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη για συνοικία που κατοικείται μόνο από χριστιανούς.
Αρχιτεκτονική των σπιτιών
Όλα τα σπίτια του Βαρουσίου είναι ομοιόμορφα σε Τούρκικο ρυθμό κτισμένα. Τα παλιά χρόνια ξεχώριζαν για την ομορφιά, την αρχοντιά και τη γραφικότητά τους.
Είναι χτισμένα μεταξύ 17ου και 18ου αιώνα. Είναι συνήθως τοποθετημένα στο δρόμο και πιο σπάνια η αυλή βρίσκεται στην πρόσοψη. Το σχήμα των περισσοτέρων είναι ακανόνιστο, ορθογωνικό Γ ή Π με πολύ μικρά σκέλη.
Υλικά κατασκευής και χρώματαΤα υλικά κατασκευής τους είναι κυρίως ξύλα, καλαμωτές, σοβάς ή πλίνθοι στα διάκενα. Είναι σοβατισμένα και βαμμένα με διάφορα χρώματα, κυρίως ανοικτές αποχρώσεις: λουλακί, ροζ, πράσινο και έχουν κεραμοσκεπαστές στέγες, που είναι επικλινείς με μακριές μαρκίζες που δημιουργούν ίσκιο. Τα επάνω πατώματα προεξέχουν στους δρόμους για να αυξάνουν τον ωφέλιμο χώρο στις αυλές και στα δωμάτια των σπιτιών. Στοιχεία χαρακτηριστικά των σπιτιών που συνθέτουν τη λειτουργία τους είναι:
To υπόγειο Ελάχιστα από τα σπίτια που είχαν λιθόκτιστα υπόγεια θολωτά για να αποθηκεύσουν τα υπάρχοντά τους, σώζονται. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο το υπόγειο χρησίμευε ως καταφύγιο.
Το ισόγειο Για λόγους ασφάλειας ή λειτουργικούς δεν είχε παράθυρα προς το δρόμο. Αντίθετα σειρές παραθύρων στον όροφο φωτίζουν το εσωτερικό και επιτρέπουν τη θέα. Η όψη προς την αυλή έχει περισσότερα ανοίγματα. Στο ισόγειο υπάρχουν κυρίως βοηθητικοί χώροι: κελάρια, αποθήκες ξύλων, εργαλείων κ.λπ.
Το ανώι Το ανώι ή χαγιάτι βρίσκεται στον όροφο ο οποίος είναι πολύ βασικός χώρος, γιατί σ’ αυτόν ανοίγονται όλα τα άλλα δωμάτια. Ήταν απλά επιπλωμένο και αποτελούσε το καθημερινό δωμάτιο της οικογένειας. Στη μέση συνήθως είχε ένα μεγάλο τραπέζι της οικογένειας, σε μια γωνιά του τοίχου ήταν ο αργαλειός, σε μια άλλη γωνιά το εικονοστάσι που το φώτιζε μια καντήλα κρεμασμένη από το ξύλινο σκαλιστό ταβάνι του χαγιατιού και στο βάθος του δωματίου υπήρχε το τζάκι.
Στα σπίτια που δεν υπάρχει ανώι υπάρχει ένας αντίστοιχος κεντρικός κλειστός χώρος που εξελίχθηκε στον κεντρικό θάλαμο των νεοκλασικών αρχοντικών.
Τα σαχνιστιά ή ερκέρ Αυτό είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει κυρίως τη συγκεκριμένη παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Πρόκειται για προεξοχές του ισογείου στο σημείο που αρχίζει ο όροφος. Εκτός από τη χάρη που δίνουν στο σπίτι έχουν και λειτουργική σημασία, γιατί μεγαλώνουν τους χώρους των δωματίων και βοηθούν στον καλύτερο προσανατολισμό.
Τα σαχνιστιά ή ερκέρ
Τα δωμάτια Τα δωμάτια στον όροφο είναι ευρύχωρα, ευάερα, ευήλια και διατάσσονται γύρω από το ανώι ή τον κεντρικό κλειστό χώρο. Χαρακτηριστικό είναι το χειμωνιάτικο δωμάτιο.
Τα παράθυρα Είναι καφασωτά, περιφραγμένα με κάγκελα συνήθως από τα οποία ήταν δεμένες με σύρμα πολλές γλάστρες με λουλούδια.
Η σκάλα Η σκάλα προς τον όροφο είναι ξύλινη ή πέτρινη.
Η συνοικία του «Βαρουσίου» έχει κριθεί διατηρητέα και όσα σπίτια χτίζονται πάνω από τα παλιά που έχουν πέσει, διατηρούν το ρυθμό των παλιών.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ" ΣΑΚΑΦΛΙΑ"
Τα Τρίκαλα έγιναν γνωστά στο Πανελλήνιο, χάρη στην ιστορία του Σακαφλιά που περιγράφει σε κάποιο από τα τραγούδια του ο Βασίλης Τσιτσάνης: «Στα Τρίκαλα, στα δυο στενά, σκοτώσανε το Σακαφλιά ...».

Βρισκόμαστε στην εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, και στα Τρίκαλα δεσπόζει η φυσιογνωμία του μποέμ τύπου και καρδιοκατακτητή των γυναικών, του ξακουστού Σακαφλιά («φίλος της σάρκας»). Ο Σακαφλιάς, ωραίος στο παράστημα, είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματά του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε. Με το θάνατό του ο Σακαφλιάς πέρασε στη σφαίρα του μύθου και της λαϊκής παράδοσης με τον Βασίλη Τσιτσάνη να του αφιερώνει το περίφημο ρεμπέτικο τραγούδι. Έτσι καθιερώθηκε συχνά οι Τρικαλινοί να αποκαλούνται «Σακαφλιάδες».

24 Ιουνίου 2010

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ο Ασκληπιός ήταν ο θεός της ιατρικής και της υγείας των Αρχαίων Ελλήνων, γιος, όπως μας λέει η μυθολογία, του θεού Απόλλωνα।
Μητέρα του ήταν η Κορωνίδα, η πανέμορφη κόρη του βασιλιά Φλεγία, που την αγάπησε τρελά ο θεός Απόλλωνας. Όταν, όμως, η Κορωνίδα κατάλαβε ότι θ' αποκτούσε παιδί, παντρεύτηκε έναν άλλο νέο τον Ίσχιο, γιο του Ελάτου. Την απιστία της αυτή, την πληροφορήθηκε ο Απόλλωνας από τον πιστό του υπηρέτη τον Κόρακα, που ήταν μέχρι τότε άσπρος, αλλά που ο θεός μέσα στην οργή του τον καταράστηκε και τον έκανε μαύρο. Την άπιστη Κορωνίδα ανέλαβε να την τιμωρήσει η θεά Άρτεμη, η αδελφή του Απόλλωνα, σκοτώνοντάς την με τα βέλη της.
Τη στιγμή όμως που το κορμί της πεθαμένης το έβαλαν στη φωτιά για να το κάψουν, όπως συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια, ο Απόλλωνας, αόρατος, πήρε το έμβρυο από την κοιλιά της μητέρας του και το μετέφερε στο Πήλιο, όπου το εμπιστεύτηκε στις φροντίδες του Κένταυρου Χείρωνα. Ο Χείρωνας ήταν ο πρώτος που έδειξε στο νεαρό Ασκληπιό τα θεραπευτικά βοτάνια και του έμαθε την τέχνη της ιατρικής.
Η καταγωγή του Ασκληπιού από τον Απόλλωνα, το θεό του ζωογόνου ήλιου, και τα περίφημα μαθήματα που πήρε από τον Κένταυρο είχαν σαν αποτέλεσμα να τον κάνουν ικανό να θεραπεύει όχι μόνο τις αρρώστιες των ανθρώπων, αλλά και ν' ανασταίνει τους νεκρούς. Αυτή του η ικανότητα, όμως, στάθηκε η καταστροφή του.
Ο Άδης φοβούμενος μήπως τα βασίλειά του αδειάσουν, αν αναστηθούν όλοι οι νεκροί, παρακάλεσε τον αδελφό του το Δία να τον βοηθήσει. Ο Δίας, για να ικανοποιήσει τον Άδη, έριξε κεραυνό και κατάκαψε τον Ασκληπιό, συγχρόνως όμως για να τον τιμήσει, τον κατάταξε ανάμεσα στους αστερισμούς του ουρανού.
Ο Απόλλωνας, μαθαίνοντας το θάνατο του αγαπημένου του γιου, τόσο λυπήθηκε, ώστε μέσα στη μανία του για εκδίκηση, σκότωσε τους Κύκλωπες που είχαν φτιάξει τον Κεραυνό του Δία και τα έβαλε με τον ίδιο του πατέρα του, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί και, διωγμένος από τον Όλυμπο, να ζήσει για ένα χρόνο κάτω στη γη, βόσκοντας κοπάδια του βασιλιά Άδμητου.
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, ο Επιδαύριος Φλεγίας και η γυναίκα του Κλεοφήμη, κόρη της μούσας Ερατώς, απέκτησαν μια κόρη, την Αίγλη, που για την ομορφιά της την ονόμασαν Κορωνίδα.
Βλέποντάς την στο σπίτι του παππού της του Μάλου, ο Απόλλωνας, την αγάπησε και από την ένωσή τους γεννήθηκε ο Ασκληπιός, μέσα στο ιερό της Επιδαύρου, όπου είχε καταφύγει η μητέρα του. Αργότερα σ' εκείνο το σημείο, έλεγαν ότι βρισκόταν ο τάφος του Ασκληπιού.
Σε όλους τους πρωτόγονους λαούς της γης, που στήριξαν τη θρησκεία τους πάνω στη μυθολογία, παρατηρήθηκε μια προσπάθεια να ταυτίσουν την ιατρική με τη θρησκεία τους. Πουθενά όμως, εκτός από την Ελλάδα, η υψηλή ιδέα της ιατρικής δεν ταυτίστηκε με μια τόσο ήπια και γλυκιά μορφή, όσο του Έλληνα θεού Ασκληπιού και πουθενά δε δημιουργήθηκε για το θεό της υγείας ένας μύθος που να αντιπροσωπεύει τόσο θαυμαστά την αλήθεια, ότι δηλαδή η τέχνη της θεραπείας των ασθενειών και της διατήρησης της ζωής, περιορίζεται πάντοτε από τους αιώνιους φυσικούς νόμους του σύμπαντος.
Στα Ομηρικά έπη, που θεωρούνται τα πρώτα γραπτά μνημεία στην Ελλάδα, ο Ασκληπιός δε θεωρείται θεός, αλλά γιατρός, βασιλιάς της Θεσσαλίας, μαζί με τους δυο επίσης γιατρούς γιους του, τον Μαχάονα και τον Ποδαλείριο που τον προστατεύουν και τον βοηθούν στη σπουδαία τέχνη του ο Απόλλωνας, η Άρτεμη και η Αθηνά. Αυτό μας δείχνει ότι ο Ασκληπιός, σαν έξοχος γιατρός, πολύ αργότερα θεοποιήθηκε, όπως συμβαίνει με τους μεγάλους άνδρες και η φήμη του πλουτίστηκε με μύθους, που συμβόλιζαν την υψηλή αποστολή του.
Τον Ασκληπιό τον λάτρευαν μέσα σε ιερά που λέγονταν Ασκληπιεία και που με τον καιρό πήραν τη θέση ιερών νοσοκομείων, όπως θα λέγαμε σήμερα. Ο σπουδαίος αυτός πρόγονός μας θα είχε καταλάβει ότι η αρρώστια με δυο τρόπους μπορεί να καταπολεμηθεί. Πρώτα, με την απομάκρυνση του άρρωστου από τους υγιείς συνανθρώπους του, ώστε να απομακρυνθεί η αιτία της μόλυνσης και δεύτερο, η τοποθέτηση των αρρώστων σε μέρος προστατευμένο από τον αέρα, καθαρό, γεμάτο ήλιο κάτω από ιατρική παρακολούθηση, για τη θεραπεία τους με τα φάρμακα που είχαν τότε στη διάθεσή τους οι γιατροί.
Οι ασθενείς που πήγαιναν στα ιερά αυτά εξυγιαντήρια, ανάλογα με την αρρώστια που είχαν, υποβάλλονταν σε κατάλληλη θεραπεία και ήταν τόση η πίστη τους ότι από τον ίδιο το Θεό, αυτοπροσώπως θα γίνονταν καλά, ώστε πράγματι γιατρεύονταν. Η φυσιοθεραπεία, η ψυχο- θεραπεία και οι διάφορες άλλες θεραπευτικές μέθοδοι, καθώς και οι επεμβάσεις για πρώτη φορά εφαρμόστηκαν στα ιερά του Ασκληπιού.
Σύμβολα του Ασκληπιού ήταν κυρίως το φίδι και ο σκύλος, γιατί, όπως έλεγε ένας μύθος, ένας σκύλος φύλαξε του Ασκληπιό, όταν από τη μητέρα του εγκαταλείφτηκε στο όρος Τίθιο.
Επίσης η κατσίκα ήταν σύμβολό του, επειδή σύμφωνα με την παράδοση με το γάλα της μεγάλωσε, καθώς και η χήνα, ο πετεινός, τα μικρά πουλιά και άλλα ζώα που μυθολογικά συνδέονται με τον Ασκληπιό ή έχουν, όπως πιστεύει ο κόσμος, την ικανότητα να προγνωρίζουν και να μαντεύουν διάφορες καταστροφές που οφείλονται σε αρρώστιες ή σε σεισμούς. θυγατέρες του Ασκληπιού ήταν
η Υγεία, η Ιασώ και η Πανάκεια.

22 Ιουνίου 2010


Ο Δίσκος της Φαιστού
Ο πήλινος δίσκος της Φαιστού αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα ιερογλυφικής γραφής. Ανακαλύφθηκε το 1908 σε΄ ένα μικρό διαμέρισμα πλάι στους αποθέτες με τα πλίθινα διαχωρίσματα στον ΒΔ. τομέα του ανακτόρου που χρησιμοποιήθηκε μόνο κατά την πρώτη Νεοανακτορική Περίοδο (1700 - 1600 π.Χ.). Έτσι η χρονολογία του είναι απόλυτα βεβαιωμένη.
Το κείμενο τυπώθηκε πάνω στις δύο όψεις του δίσκου κοχλιωτά από την περιφέρεια προς το κέντρο με κινητούς επαναλαμβανόμενους τύπους πολλές φορές. Τα σημεία παριστάνουν ανθρώπινες μορφές, πουλιά, ψάρια, έντομα, μέλη του σώματος, φυτικά θέματα, καράβια, τόξα αξίνες και άλλα.
Μερικά από τα σημεία ήταν δύσκολο να αναγνωριστούν και προκάλεσαν πολλές συζητήσεις. Συνολικά ο δίσκος περιέχει στις δύο του όψεις 241 σημεία 45 διαφορετικών τύπων χωρισμένες μεταξύ τους με κάθετες κεραίες.
Μέχρι σήμερα δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί τα ιερογλυφικά του και το περιεχόμενο τους παραμένει ακατανόητο।
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ EVANS
Α πλευρά τού δίσκου με την αρίθμηση πού έδωσε ο ΕVANS.
1)ΟΣ 2)ΟΤΑΝ 3)ΟΤΕΩΝ 4)ΟΣΨΙΑ 5)ΠΟΛΙΝ 6)ΦΕΣΤΟ 7)ΟΣΟ 8)ΕΣΟ 9)ΟΤΑΝ 10)ΠΟΛΙΝ 11)ΟΣΥ 12)ΙΠΙ 13)ΠΟΛΙ 14)ΟΤΑΝ 15)ΟΨΕΕΙ 16)ΟΛΟ 17)ΣΕΙ 18)ΕΡΦΕΦΕΙ 19)ΟΕΩΝ 20)ΜΥΣΝ 21)ΕΜΦΕΟ 22)ΟΤΕΩΝ 23)ΣΟΛΩΝ 24)ΟΨΟΙ 25)ΑΣΤΥ 26)ΟΡΦΕΩ 27)ΤΩΝ 28)ΟΤΕΩΝ 29)ΕΟΣΟ 30)ΟΜΝΩΝ
Το ίδιο κείμενο σε προτάσεις
1)ΟΣ ΟΤΑΝ ΟΤΕΩΝ ΟΣΨΙΑ ΠΟΛΙΝ ΦΕΣΤΟ ΟΣΟ ΕΣΟ (ΛΕΞΕΙΣ 1-8)
2)ΟΤΑΝ ΠΟΛΙΝ ΩΣΥ ΙΠΙ (ΛΕΞΕΙΣ 9-12)
3)ΠΟΛΙ ΟΤΑΝ ΟΨΕΕΙ ΟΛΟ ΣΕΙ (ΛΕΞΕΙΣ13-17)
4)ΕΡΦΕΦΕΙ ΟΕΩΝ ΜΥΣΝ (ΛΕΞΕΙΣ18-20)
5)ΕΜΦΕΟ ΟΤΕΩΝ ΣΟΛΩΝ ΟΨΟΙ ΑΣΤΥ (ΛΕΞΕΙΣ21-25)
6)ΟΡΦΕΩ ΤΩΝ ΟΤΕΩΝ ΕΟΣΟ ΟΜΝΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ26-30)
Με μικρά γράμματα για να τονισθεί
1)ός όταν ότεων οσψία πόλιν φέστο όσο έσο
2)όταν πόλιν ωσύ ιπί (εδώ οι γραφείς του δίσκου τονίζουν
το -ωσύ- με μιά πλάγια υπογεγραμμένη στο Ω. ωσύ=έτσι)
3)Πόλι όταν οψέει όλο σεί
4)Ερφέφει οέων μύσν
5)Εμφέο ότεων Σόλων όψοι άστυ
6)Ορφέω των ότεων εόσο όμνων
Η μετάφραση τού κειμένου έχει ως εξής κατά πρόταση.
1)Όταν στο οσοδήποτε μακρινό μέλλον θα είσαι στην περί ού ο λόγος καλυμμένη (σκεπασμένη) πόλιν.
2)όταν η πόλης έτσι καταπλακώθηκε
3)Όταν απ'ότι φαίνεται (απ'ότι δείχνει) η πόλη όλο σείεται
4)αφού επέτρεψε έβγαλαν λόγο και τον μύησαν
5)αυτοεξόριστος απ'ότι φαίνεται ο Σόλων στην πόλη τους.
6)Στα Ορφικά τα δικά τους ορκίσθηκε

=================================
Β πλευρά τού δίσκου με την αρίθμηση πού έδωσε ο Α.EVANS
1)ΕΟΙ 2)ΟΙ 3)ΞΕΙΕΤΕΩΝ 4)ΕΟΙ 5)ΕΥΤ 6)ΟΛΩΝ 7)ΩΣΥ 8)ΥΡΣΩ 9)ΟΣΕΕΝΩΝ 10)ΣΥΩΝ 11)ΟΙ 12)ΣΤΙΕΩΝ 13)ΣΥΩΝ 14)ΤΩ 15)ΞΕΙΕΤΕΩΝ 16)ΣΥΩΝ 17)ΟΙ 18)ΣΤΙΕΩΝ 19)ΟΨ 20)ΕΤΕΟΝ 21)ΟΜΝΩ 22)ΕΥΝΩΝ 23)ΕΣΟ 24)ΑΣΜΩΝ 25)ΠΙΩ 26)ΟΟΣΩ 27)ΟΜΟΩΝ 28)ΑΙΝ 29)ΩΣΥ 30)ΟΜΦΕ 31)ΣΟΛΩΝ
Το ίδιο κείμενο σε προτάσεις
1)ΕΟΙ ΟΙ ΞΕΙΕΤΕΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 1-3 )
2)ΕΟΙ ΕΥΤ ΟΛΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 4-6 )
3)ΩΣΥ ΥΡΣΩ ΟΣΕΕΝΩΝ ΣΥΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 7-10)
4)ΟΙ ΣΤΙΕΩΝ ΣΥΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 11-13)
5)ΤΩ ΞΕΙΕΤΕΩΝ ΣΥΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 14-16)
6)ΟΙ ΣΤΙΕΩΝ ΟΨ ΕΤΕΟΝ ΟΜΝΩ (ΛΕΞΕΙΣ 17-21)
7)ΕΥΝΩΝ ΕΣΟ (ΛΕΞΕΙΣ 22-23)
8)ΑΣΜΩΝ ΠΙΩ (ΛΕΞΕΙΣ 24-25)
9)ΟΟΣΩ ΟΜΟΩΝ ΑΙΝ (ΛΕΞΕΙΣ 26-28)
10)ΩΣΥ ΟΜΦΕ ΣΟΛΩΝ (ΛΕΞΕΙΣ 29-31)
Με μικρά γράμματα για να τονισθεί
1)εοί οι ξειετέων
2)εοί εύτ όλων
3)ωσυ Υρσώ οσέενων σύων (εδώ οι γραφείς του δίσκου δεν τονίζουν το - ωσυ- = όπως)
4)οι Στιέων σύων
5)τώ ξειετέων σύων
6)οι Στιέων όψ ετεόν όμνω
7)εύνων έσο
8)άσμων πιώ
9)οόσω ομόων άιν
10)ωσύ ομφέ Σόλων (εδώ οι γραφείς τού δίσκου τονίζουν το -ωσύ-=έτσι. Όπως και στην 11ην λέξη τής Α, πλευράς)
Η μετάφραση του κειμένου έχει ως εξής κατά πρόταση
1)Θεοί (σ'αυτούς) των γνησίων ξένων (ξένοι(εδώ)=οι οικοδεσπότες, και όχι οι ξένοι με την σημερινή έννοια)
2)Θεοί (σ'αυτούς) πού προσεύχονται (και θυσιάζουν) όλοι
3)όπως στην Υρσώ κάθε έτος χοίρους
4)Στους (θεούς) των Στιαίων προσφέρουν χοίρους
5)Δια τούτο στους (θεούς) των γνησίων ξένων (οικοδεσποτών) προσφέρουν χοίρους
6)Στους (θεούς)των Στιαίων μα την αλήθεια (αληθινά, πραγματικά) ορκίζομαι.
7)Μού είστε συμπαθείς
8)ευχαριστημένος είμαι
9)Και προβλέπω να είμαι πάντα ομοϊδεάτης σας.
10)έτσι πρόβλεψε (προείπε) ο Σόλων.
(Εάν κάποιος γνωρίζει την ιστορία της Κρήτης, θα δει ότι στον δίσκο της Φαιστού γίνονται, αρκετές γνωστές αλλά και άγνωστες, ιστορικής σημασίας αναφορές.)

Εκτός όμως από το παραπάνω κείμενο τα σημεία του δίσκου σαν ιδεογράμματα περιγράφουν σε κάθε ομάδα, από την μια πλευρά θρησκευτικού περιεχομένου ήθη και έθιμα π.χ. Εκδύσια, θεσμοφόρια, ιερός γάμος και από την άλλη πλευρά ήθη και έθιμα κοινωνικού χαρακτήρα π.χ. επεξεργασία λιναριού, παραγωγή λινών υφασμάτων κ.α. Επίσης ο γεωμετρικός σχεδιασμός του Δίσκου έχει σχέση με τα μαθηματικά, την Αστρονομία, την Αστρολογία και την περιοδικότητα των θρησκευτικών εορτών σε σχέση με τις διάφορες δοξασίες. Γι'αυτές όμως τις περιγραφές των ιδεογραμμάτων δεν θα ασχοληθούμε εδώ. Οι κωδικοποιημένοι συνδυασμοί των σημείων με τέτοιο τρόπο, που κάθε ομάδα να δίνει μία λέξη της Ελληνικής Κρητικής διαλέκτου αλλά και να περιγράφει κάποιο έθιμο, δύσκολα μπορούν να γίνουν σήμερα, ακόμα και με ηλεκτρονικό υπολογιστή, για ένα τόσο μεγάλο κείμενο, με τόσες προτάσεις. Αυτό όμως δείχνει πολιτισμό ανωτέρου επιπέδου πού προκαλεί δέος, και δικαιολογεί την επίσκεψη του Σόλωνα και τού Πυθαγόρα στην περιοχή, κοντά στους ιερείς του μαντείου της Φαιστού και του Ιδαίου Άντρου. Ο πολιτισμός αυτός όμως και στην αρχαιότητα προκαλούσε δέος σε όλους τούς σοφούς πού γνώρισαν ή άκουσαν γιαυτόν. Να παρατηρήσομε εδώ ότι πρωταρχική αξία στον κώδικα ανάγνωσης των φθογγογραμμάτων επάνω στα σύμβολα, έχει η γωνία πού σχηματίζουν ορθοστατικά ορισμένα απ'αυτά, με την εφαπτομένη της αμέσως εξωτερικής υποτιθέμενης περιφέρειας, πού σχηματίζει η ελικοειδής γραμμή πού έχει χαραχθεί στο δίσκο.

20 Ιουνίου 2010

ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΑΣ,ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ.TΟ ΕΙΧΕ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 17ΧΡΟΝΩΝ ΤΟ 1950 ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ.ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ,ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΠΟΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ.ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ "ΣΚΑΛΙ" ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΟΔΟΥ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ(ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ) ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΗΟΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣΟΚΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ.ΕΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΕ ΑΥΤΟΟΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΡΑΧΝΙΑΣΜΕΝΟ, ΜΕ ΕΝΔΟΞΗ ΟΜΩΣ IΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΚΕΙ ΑΓΕΡΩΧΟ ΚΑΙ ΣΤΙΒΑΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΓΙΑΤΙ Σ΄ΑΥΤΟ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΕΣΙΜΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑΜΕ ΟΛΟΙ ΠΑΝΩ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ(2ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ 2ΠΑΙΔΙΑ) ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ.ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΒΟΛΤΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ.....
ΕΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΠΟΘΗΚΗΣ ΜΑΣ...
ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΩΝ ΘΡΥΛΙΚΩΝ BISMARCK
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ(ΞΥΛΙΝΟ) ΕΚΘΕΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Λίγα λόγια για την Ιστορία του ποδηλάτου
Ξύλινη draisienneΔεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεριμένος ‘εφευρέτης’ αυτού. Πολύ πριν την εμφάνιση κάποιας κατασκευής παρόμοιας με ένα τυπικό σύγχρονο ποδήλατο, έχει καταγραφεί ένα ποικίλο φάσμα οχημάτων που εκμεταλλεύονταν μόνο τη μυϊκή δύναμη του αναβάτη τους. Μία από τις κατασκευές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η ‘draisienne’. Η draisienne κατασκευάστηκε από το Γερμανό βαρώνο Καρλ Φον Ντράις, το 1817 (η ονομασία ‘draisienne’ αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της). Η draisienne ήταν σχεδόν εξ’ολοκλήρου κατασκευασμένη από ξύλο. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Η κατασκευή του Φον Ντράις έγινε γνωστή και ως hobby-horse, αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο.
Το 1839, ο Σκωτσέζος σιδηρουργός Κιρκπάτρικ Μακμίλαν σχεδιάζει την ‘velocipede’. Ο Μακμίλαν βελτίωσε την κατασκευή του Φον Ντράις, εισάγοντας τη χρήση των πεταλιών, συνδεδεμένων με ράβδους με τον οπίσθιο τροχό. Με αυτό τον τρόπο, ο αναβάτης δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να φέρνει τα πόδια του σε επαφή με το έδαφος, κάτι που περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα του οχήματος. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1860, ο Γάλλος Πιέρ Μισώ αλλάζει το σχέδιο της velocipede, συνδέοντας τα πετάλια απευθείας με τον μπροστινό τροχό. Αργότερα, ο Μισώ θα εισάγει τη χρήση συμπαγούς καουτσούκ στους τροχούς, δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο προς τα γνωστά στις μέρες μας λάστιχα. Το 1870 οι Βρετανοί Τζέιμς Στάρλεϋ και Γουίλλιαμ Χίλμαν σχεδιάζουν ένα ποδήλατο με αρκετά μεγαλύτερο μπροστινό τροχό. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν την εκπληκτική, για την εποχή, ταχύτητα των 24 χλμ/ώρα. Το μοντέλο που κατασκεύασαν ονομάστηκε ‘ariel’ και ήταν το πρώτο ποδήλατο εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένο από μέταλλο. Βασικό μειονέκτημα του μεγέθους του μπροστινού τροχού του ariel αποτελούσε η ιδιαίτερα υψηλή θέση της σέλας που, λόγω της φτωχής κατανομής βάρους, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ασφάλειας του αναβάτη.
Στην Αγγλία, στα χαρακτηριστικά ποδήλατα με μεγάλο μπροστινό τροχό, αποδόθηκε η χαϊδευτική ονομασία ‘penny-farthings’. Η αιτία βρίσκεται στην παρομοίωση του μεγέθους των τροχών ενός τέτοιου ποδηλάτου με τα νομίσματα της εποχής: Ο μεγάλος μπροστινός τροχός δίπλα στον μικρό οπίσθιο, θύμιζε το μεγάλο νόμισμα του ενός penny δίπλα σε αυτό του ενός farthing. Τα επόμενα χρόνια, μια σειρά ενδιαφέρουσων ιδεών και εφευρέσεων εφαρμόζονται στο ποδήλατο, βελτιώνοντας το συνεχώς: η μετάδοση κίνησης μέσω αλυσίδας, η χρήση ταχυτήτων, τα φρένα, ο ‘κούφιος’ σκελετός, το ‘δυναμό’ και η σαμπρέλα αποτελούν τις πλέον χαρακτηριστικές αυτών των εφευρέσεων. Για παράδειγμα, μετά την εισαγωγή της αλυσίδας και των ταχυτήτων, δεν υπήρχε η ανάγκη ένα ποδήλατο να διαθέτει μεγάλου μεγέθους μπροστινό τροχό προκειμένου να κατορθώνει μεγάλες ταχύτητες. Έτσι, το 1885 είναι η χρονιά που κατασκευάζεται το μοντέλο ‘rover’, που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο σύγχρονο ποδήλατο. Κατασκευαστής του ήταν ο Τζον Κεμπ Στάρλεϋ, ανιψιός του Τζέιμς Στάρλεϋ.
Η επιστροφή σε μικρότερου μεγέθους τροχούς βελτίωσε σημαντικά την άνεση με την οποία κανείς θα μπορούσε πλέον να κάνει ποδήλατο. Ως φυσικό επακόλουθο, τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού για το ποδήλατο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Με το πέρασμα στον 20ο αιώνα ένας μεγάλος αριθμός ποδηλατικών λεσχών κατακλύζει και τις δύο πλευρές του ατλαντικού ωκεανού, αντικατοπτρίζοντας την καινούργια μόδα. Παράλληλα, εμφανίζονται οι πρώτες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλάτων. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί η βιομηχανία Raleigh, η οποία λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της έφτασε να παράγει περίπου 30.000 ποδήλατα το χρόνο. Ιδρυτής της ήταν ο Άγγλος Φρανκ Μπάουντεν. Μέσα στο πρώτο μισό τα μέσα του 20ου αιώνα, το ποδήλατο έχει γίνει το βασικό μέσο μετακίνησης για εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Ιδιαίτερα βοηθητική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η επαφή πολλών υπανάπτυκτων χωρών με τις ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της αποικιοκρατίας. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η ανάπτυξη των μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί αρκετά το ενδιαφέρον για το ποδήλατο σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες. Εξαίρεση αποτελούν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Δανία και η Ολλανδία, στις οποίες η χρήση του ποδηλάτου διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα.
Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων, Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Γήπεδο Καραϊσκάκη. Στους Αγώνες του 1896 οι ποδηλάτες Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας (85 και 320 χιλιόμετρα αντίστοιχα). Στην Ελλάδα υπάρχουν διαφορες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλατων, εκ τον οποιον η Ideal Bikes είναι η μεγαλύτερη.

18 Ιουνίου 2010

ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ -ΟΙ Τ.Π.Ε. ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-



Ένας σύγχρονος Διαδραστικός Πίνακας συνδέεται με έναν υπολογιστή, όπου εκεί συνδέουμε και έναν προβολέα με VGA καλώδιο, έτσι ώστε να μπορούμε μέσω της εικόνας που έχουμε από τον προβολέα, να χειριστούμε τον Η/Υ ακόμα και με αφή ή και με την βοήθεια του λογισμικού του πίνακα να βάλουμε σχόλια και υποσημειώσεις (annotation) σε στιγμιότυπα οθόνης (screenshot) σε μορφή εικόνας.
Ο Διαδραστικός πίνακας θα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα περιφερειακά εξαρτήματα, τα οποία θα είναι απαραίτητα για την λειτουργία του έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται το σχολείο στο μέλλον με αναλώσιμα, να περιοριστούν οι βλάβες και οι περιπτώσεις διακοπής της λειτουργίας λόγο έλλειψης αυτών των αναλωσίμων. Ιδανικά ο πίνακας θα περιλαμβάνει το βασικό πίνακα χωρίς ηλεκτρονικούς διακόπτες και ηλεκτρονικά στυλό, controller και καλώδιο. Ιδανικά, δεν θα πρέπει να έχει κανένα κινητό μέρος και να μην έχει διακόπτες που θα επηρεάζουν την χρήση του παρα μόνο μια μπάρα με κουμπιά που θα λειτουργούν με αφή και να μπορεί να λειτουργήσει και μόνο με το δάκτυλό μας.
Θα πρέπει να έχει όσο μεγαλύτερη συμβατότητα γίνεται, με σύγχρονα συστήματα Η/Υ. Δηλαδή, το λογισμικό του να είναι σύγχρονο, να έχει στοιχεία που το καθιστά συμβατό και με άλλα παρόμοια συστήματα της αγοράς (π.χ. υποστήριξη εισαγωγής αρχείου σε κοινό file format iwb, εξαγωγή αρχείων σε pdf αρχείο κ.α.), όπως επίσης να έχει έκδοση για περιβάλλον Windows. Επίσης να συνοδεύεται από λογισμικό δημιουργίας μαθημάτων ανεξάρτητο από το λογισμικό του κατασκευαστή του πίνακα με δυνατότητα δημιουργίας αρχείων μαθημάτων σε html.
Ο Διαδραστικός πίνακας θα πρέπει να είναι ποιοτικός, γνωστής στον αντίστοιχο χώρο κατασκευαστικής εταιρείας, πιστοποιημένη με ISO 9001, να είναι στιβαρός, να μην χρειάζεται τροφοδοσία πέρα από αυτήν μέσω της USB θύρας του Η/Υ και όσο το δυνατόν καλύτερα να μπορεί να καθαρίσει η επιφάνειά του αν χρησιμοποιηθεί μαρκαδόρος permanent, ή άλλου τύπου μπογιά σε περίπτωση ατυχήματος ή λάθους χρήσης. Επίσης να έχει ειδική θέση για Kensington lock.
Έτσι, όσο μας επιτρέπει η υπάρχουσα τεχνολογία, ο πίνακας θα είναι αξιόπιστος, θα έχει αντοχή στην χρήση, συμβατότητα των εξαγομένων αρχείων, χρήσιμα χαρακτηριστικά όπως π.χ. να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πίνακας μαρκαδόρου και θα έχει εγγύηση 5 χρόνων ή παραπάνω.
O διαδραστικός πίνακας είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που έχει την δυνατότητα να μετατρέπει σε ηλεκτρονικό πίνακα οποιαδήποτε λεία επίπεδη επιφάνεια , πάνω στην οποία προβάλλεται η οθόνη του υπολογιστή .Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά απλός . Το μόνο που έχει να κάνει ο χρηστής είναι αφού προβάλει την οθόνη του υπολογιστή πάνω σε λεία επιφάνεια (πχ λευκός πίνακας )να τοποθετήσει τον δέκτη υπερήχων σε μια από της τέσσερις γωνίες που ορίζει η επιφάνεια προβολής .
Σημαντικό είναι, η επιφάνεια του πίνακα να είναι κατάλληλη για προβολή με αντι-ανακλαστικά χαρακτηριστικά για να είναι ξεκούραστη η παρακολούθηση του μαθήματος.

14 Ιουνίου 2010

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝΤΙ ΛΗΞΗΣ ΜΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ,ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΪ ΓΙΝΑΝΕ ΟΙ ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ.
ΑΡΧΙΣΕ ...ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ,ΚΕΦΙ,ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΓΛΕΝΤΙ ΣΤΗΘΗΚΕ ΑΜΕΣΩΣ....ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΟΝΕΡΙΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ!
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ...
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ....
ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΜΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΤΟΙΜΟ....
ΕΤΟΙΜΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ....(Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΙ ΕΓΩ- ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ)
ΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΕΞΩ ,ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΙΑ...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΠΟΥΓΕΛΟ! ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ...
ΔΡΟΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ.
ΜΕ ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ!

13 Ιουνίου 2010

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΡΑΝΙΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ(ΔΟΛΙΑΝΑ)

ΕΝΑ  ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

Ο ναός του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χλμ από τον οικισμό Δολιανά και 2 χλμ. από την κοινότητα Κρανιά του Ασπροποτάμου . Η περιοχή της Κρανιάς και γενικότερα της Πίνδου, από τον Ασπροπόταμο ως την Σαμαρίνα και από το Μέτσοβο ως τα Τρίκαλα, είναι περιοχή Κουτσοβλάχικων χωριών όπου οι γηραιότεροι κάτοικοι μιλούν ακόμη την βλαχική γλώσσα. 
Τα στοιχεία που αφορούν στην ιστορία του ναού είναι ελάχιστα, και αυτά που υπάρχουν στοιχειοθετούν την ιστορία του μνημείου από τον 19ο αι. και μετά. Πρώτη γραπτή αναφορά στο μνημείο γίνεται σε δύο έγγραφα, του 1839 (Φιρμάνι) και 1841 (Απανταχούσα), που αφορούν στην ανακαίνιση και ανοικοδόμηση του ναού. Ο ναός του Σταυρού, ήταν εξάρτημα της μονής του 1770 (προφορική παράδοση τη χρονολογεί στα 1630), η οποία καταγράφεται ως μονή του Αγίου Νικολάου ενώ σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζουν Μονή της Αγίας Ζώνης. Της μονής αυτής εξάρτημα της ίδιας μονής ήταν ακόμη ένα παρεκκλήσιο, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο, που βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση. Από τα τρία αυτά ιδρύματα που αποτελούν μετόχια της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, σώζεται ακέραιος μόνο ο ναός του Σταυρού ενώ τα άλλα δύο όπως και άλλα μνημεία στα γύρω χωριά καταστράφηκαν το 1943, από σφοδρή επιδρομή των Γερμανών. 
Ο ναός του Σταυρού χαρακτηρίζεται από την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική του. Αποτελείται από τον τον πολύτρουλο και πολύκογχο κυρίως ναό και τον γκρεμισμένο σήμερα νάρθηκα. Ο κυρίως ναός έχει κάτοψη τρίκλιτης βασιλικής με τρείς ημικυκλικές αψίδες στην ανατολική πλευρά και τρείς αψίδες, ανά μακρά πλευρά, από τις οποίες οι μεσαίες είναι χοροστάσια. Ο ναός καλύπτεται με στέγη από πλάκες σχιστόλιθου πάνω από την οποία υψώνονται 12 τρούλοι και τρουλίσκοι κτιστοί. Στο εσωτερικό του Ιερού Βήματος διαμορφώνεται σύνθρονο και επισκοπικός θρόνος. Το εσωτερικό του ναού είναι ανεπίχριστο και συνεπώς χωρίς αγιογραφίες, αναδεικνύοντας έτσι την λίθινη φυσιογνωμία του. Κτήτορας του ναού, σύμφωνα με λιθανάγλυφη σχετική επιγραφή είναι ο Γιανούσιος Γκουγκουζής από το χωριό Βεντίστα (σημερινός Αμάραντος) Ασπροποτάμου.

9 Ιουνίου 2010

Η ΥΔΡΟΣΤΑΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ


Η πίεση στα υγρά
Την έννοια της πίεσης τη συναντάμε όχι μόνο στα στερεά αλλά και στα
υγρά και τα αέρια.
Τα υγρά όπως και τα αέρια ασκούν κάθετες δυνάμεις στα τοιχώματα
των δοχείων που τα περιέχουν, άρα υπάρχουν πιέσεις σε αυτά.
Στα υγρά υπάρχει πίεση που οφείλεται στο βάρος των υπερκείμενων
στρωμάτων του υγρού και ονομάζεται υδροστατι κή π ί εση. Η
υδροστατική πίεση υπάρχει όχι μόνο στον πυθμένα του δοχείου που
περιέχει το υγρό αλλά και στα τοιχώματα του.
Η υδροστατική πίεση σε ένα σημείο ενός υγρού εξαρτάται μόνο από
το βάθος στο οποίο βρίσκεται το σημείο, αυξανομένη μετά αυτού.
Γενικά όμως, η υδροστατική πίεση Ρ που υπάρχει σε ένα σημείο ενός
υγρού που βρίσκεται σε βάθος h υπολογίζεται από τον τύπο:
Ρ = ε ∙h όπου ε είναι το ειδικό βάρος του υγρού ή Ρ = h ∙ρ ∙g όπου ρ
είναι η πυκνότητα του υγρού. Αυτή η εξίσωση αποτελεί το θεμελιώδη
νόμο της υδροστατικής.
Για παράδειγμα, το ειδικό βάρος του αλατόνερου είναι μεγαλύτερο από
το ειδικό βάρος του νερού. Αυτό σημαίνει ότι στο ίδιο βάθος h η πίεση είναι διαφορετική. Η πίεση στο αλατόνερο θα είναι μεγαλύτερη από την πίεση
στο νερό.
Αν γνωρίζουμε την πίεση σε ένα σημείο ενός υγρού μπορούμε να υπολογίσουμε
την πίεση και σε άλλο σημείο του υγρού αρκεί να γνωρίζουμε
την διαφορά του βάθους των δύο σημείων.
Η υδροστατική πίεση που υπάρχει σε ένα σημείο που βρίσκεται σε ορισμένο
βάθος δεν εξαρτάται από την ποσότητα του υγρού που βρίσκεται
στο δοχείο που περιέχει το υγρό.
Η υδροστατική πίεση του υγρού υπάρχει σε όλα τα σημεία του υγρού.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η πίεση που υπάρχει σε ένα
σημείο ενός υγρού είναι:
•ανάλογη με το βάθος h στο οποίο βρίσκεται το σημείο.
• εξαρτάται από το ειδικό βάρος ή την πυκνότητα του υγρού।

6 Ιουνίου 2010

Ο ΥΠΕΡΑΘΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΣΚΟΣ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4ΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΚΑΛΥΨΕ 1600ΧΜ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΤΟΥ (ΤΡΙΚΑΛΑ) ΕΛΛΑΔΑ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ(ΤΡΙΚΑΛΑ),
ΜΠΑΙΝΕΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΑ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ.ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΗΡΩΑ,"ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΤΕΙΧΗ" ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟΨΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ.ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΟΡΘΙΟΣ.....
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΕΛΙΟ!
ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΤΡΙΚΑΛΙΝΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.....
Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΣΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.ΠΛΗΘΟΣ ΛΑΟΥ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΣΑΝ ΗΡΩΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΘΕΩΝΕΙ!
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

4 Ιουνίου 2010

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΑΥΛΕΙΟ ΧΩΡΟ.ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ "ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ",ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΦΥΤΕΨΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΜΑ ΤΟΥ.ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΠΟΤΙΣΜΑ ΜΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΒΑΛΑΜΕ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.

ΟΛΟΙ ΕΦΕΡΑΝ ΣΚΑΠΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΣΚΑΨΙΜΜΟ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ......
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ....
३३ ΔΕΝΤΡΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΦΑΛΩΡΕΙΑΣ,ΟΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΑΥΤΟ ΦΥΤΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΤΗΣ Α' ΤΑΞΗΣ

ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑΚΙΑ ΜΟΥ,ΠΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΑΡΚΕΤΑ!

ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΟ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟ"ΥΙΟΘΕΤΟΥΣΕ".

ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Η ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

ΣΤΟ ΠΑΡΤΕΡΙ ΑΥΤΟ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΣΑΜΕ 1Ο ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ.

ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΖΙΑΚΑ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ.



ΤΑ ΝΗΠΙΑΚΙΑ ΜΑΣ ΦΥΤΕΨΑΝ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΛΙΓΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ...
ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΟΣ ΚΗΠΟΣ ΕΓΙΝΕ Η ΑΥΛΗ ΜΑΣ.ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο με το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ), εισάγει τη διαθεματική προσέγγιση της γνώσης, τον εμπλουτισμό των γνωστικών αντικειμένων με θέματα περιβάλλοντος και τη σύνδεση του σχολείου με την κοινωνία. Στο πλαίσιο διαμόρφωσης του ΔΕΠΠΣ εντάσσεται η πιλοτική εφαρμογή του Προγράμματος «Ευέλικτη Ζώνη» όπου η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αποκτά τον δικό της χρόνο στο ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων για τους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές που θέλουν να συνδέσουν την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση με τις φυσικές, τις ανθρωπιστικές και τις κοινωνικο-οικονομικές επιστήμες μέσα από διαθεματικές διερευνητικές προσεγγίσεις.
Βασικές αρχές
Άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία
Προσανατολισμός στη μελέτη πρόληψης ή επίλυσης περιβαλλοντικών θεμάτων ή προβλημάτων
Διεπιστημονική και διαθεματική προσέγγιση του θέματος/προβλήματος
Άμεση δράση σε τοπικό επίπεδο με στόχο μακροχρόνια αποτελέσματα σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο
Ανάδειξη συνεργασίας, καλλιέργειας αξιών και δημιουργίας νέων προτύπων, στάσεων και συμπεριφορών ατόμων, ομάδων και κοινωνίας απέναντι στο περιβάλλον
Ίσες ευκαιρίες για την οικοδόμηση γνώσεων, ανάπτυξη δεξιοτήτων, αξιών και στάσεων που απαιτούνται για την προστασία του Περιβάλλοντος
Έμφαση στην ενεργό συμμετοχή των μαθητών/ριών με συζήτηση-αντιπαράθεση απόψεων, έρευνα, κριτική και δημιουργική επεξεργασία και δράση
Εστίαση της προσοχής στην αειφόρο ανάπτυξη του περιβάλλοντος
Στόχοι
Γνωστικοί (οικοδόμηση εννοιών, κατανόηση σχέσεων/ αλληλεπιδράσεων / συνεπειών ανθρώπου -περιβάλλοντος, περιβαλλοντικών προβλημάτων, μέτρων προστασίας κτλ.)
Επιστημονικοί (εξοικείωση με την επιστημονική μεθοδολογία/έρευνα, κριτική και δημιουργική προσέγγιση θεμάτων, ανάπτυξη επιστημονικής νοοτροπίας κτλ.)
Συμμετοχικοί (εργασία σε ομάδες, ανάπτυξη σχέσεων συνεργασίας, σεβασμός στις διαφορετικές απόψεις, στον τρόπο ζωής, στη δημιουργική δράση κτλ.)
Κοινωνικοί (σύνδεση της σχολικής με την καθημερινή ζωή, καλλιέργεια υπευθυνότητας, ικανότητα λήψης αποφάσεων και δημιουργικής παρέμβασης κτλ.)
Αισθητικοί (δημιουργία στενής σχέσης με τη φύση με τη μεσολάβηση όλων των αισθήσεων κτλ.)
Αυτομορφωτικοί (χρήση βιβλιοθήκης, τύπου, νέων τεχνολογιών, internet κτλ.)
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΥΠΕΡΟΧΑ ΦΕΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!

2 Ιουνίου 2010

ΕΝ ΑΡΧΗ....ΗΝ Ο ΑΡΤΟΣ-ΓΙΟΡΤΗ ΨΩΜΙΟΥ

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΤΟΠΟΙΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΟ ΨΩΜΙ!
ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΤΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΦΟΥΡΝΑΡΗ.
ΓΙΟΡΤΗ ΨΩΜΙΟΥ ΣΤΟ ΜΥΛΟ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ,ΜΙΑ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΑΡΤΟΠΟΙΩΝ Ν.ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ Α/ΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΜΦΙΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΤΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜ.ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΛΟΝΕΡΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΤΗΣ Α' ΤΑΞΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΥΜΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΛΑΘΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΥΜΑΡΙ
ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥ ΕΤΟΙΜΕΣ ΓΙΑ "ΨΗΣΙΜΟ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ"...
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ
Η ιστορία του ψωμιού είναι τόσο μεγάλη, όσο και η παρουσία σχεδόν του ανθρώπου πάνω στη γη. Στην αρχαία Αίγυπτο με την ανατολή του πολιτισμού άρχισε να παρασκεύαζεται και το ψωμί. Από την αρχή της ζωής στον πλανήτη μας, οι άνθρωποι έτρωγαν ωμούς τους δημητριακούς καρπούς, αργότερα έμαθαν να τούς καβουρδίζουν.
Το πρώτο αλεύρι δεν είχε καμιά ομοιότητα με το σημερινό. Ήταν αλεύρι από καβουρδισμένους ή αποξηραμένους σπόρους που είχαν τριφτεί ή κοπανιστεί ανάμεσα σε δυο λείες πείρες. Αργότερα, έμαθαν να ανακατεύουν αυτό το πρωτόγονο αλεύρι με νερό και να παρασκευάζουν τούς πρώτους χυλούς που είναι οι πραγματικοί πρόγονοι του σημερινού ψωμιού. Στη συνέχεια έμαθαν να φτιάχνουν πιο πηχτούς χυλούς, τους οποίους έψηναν απευθείας στη φωτιά ή τούς άπλωναν μέσα σε πυρακτωμένους λίθους. Τα πρώτα σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πήλινα ταψιά.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στην αρχαία Αίγυπτο το ψωμί ζυμωνόταν με τα πόδια, κάτι που συνεχιζόταν ως τις αρχές του αιώνα μας σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Τα πρώτα οργανωμένα αρτοποιεία εμφανίστηκαν στη Ρώμη επί αυτοκράτορα Τραϊανού το 97 - 117 μ.Χ. Στην αρχαία Ελλάδα, το ψωμί παρασκευαζόταν και ψηνόταν στα σπίτια. Τα αρτοποιεία εμφανίστηκαν κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ανάμεσα στις πολλές ποιότητες ψωμιού που παρασκευάζονταν στην αρχαία Ελλάδα ήταν ο ζυμίτης, από αλεύρι, νερό και προζύμι, ο άζυμος, από αλεύρι και νερό, ο σιμιγδαλίτης, από λεπτότατο αλεύρι προερχόμενο από καλής ποιότητας σιτάρι κλπ.
Από αρχαία κείμενα προκύπτει ότι οι Έλληνες προσέφεραν άρτους στους θεούς, στους οποίους ονόμαζαν θειαγόνους άρτους. Στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα, κατά την εορτή των θεσμοφορίων, προσφερόταν στη θεά μεγάλος άρτος από τον οποίο η συγκεκριμένη γιορτή ονομαζόταν μεγαλάρτια.
Στην προσευχή που έδωσε ο ίδιος ο Χριστός, υπάρχει αίτημα για τον άρτον τον επιούσιον. Στο Μυστικό Δείπνο ο Χριστός ευλόγησε τον άρτο και τον ομοίωσε με το Σώμα Του. Η ευλάβεια των ανθρώπων απέναντι στο καθημερινό ψωμί που ποτέ δεν πετούν δείχνει τη σημασία του στη διαβίωση αλλά και στη θρησκευτική ζωή.