10 Ιουλίου 2008


Ειδικές Μαθησιακές Διαταραχές
Οι γονεις ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες πολλές φορές αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν το παιδί τους να αντιμετωπίζει μαθησιακό πρόβλημα ενώ τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του φαινόταν πανέξυπνο και ικανότατο. Αυτή ακριβώς η αίσθηση που έχουν οι γονείς για την ευφυϊα των παιδιών τους από τα πρώτα χρόνια, είναι αυτή που διαχωρίζει αυτά με ειδικές μαθησιακές διαταραχές από αυτά με τις υπόλοιπες σχολικές δυσκολίες. Και το αποτέλεσμα είναι η έκπληξη των γονιών και σε πολλές περιπτώσεις η δυσκολία αποδοχής των μαθησιακών προβλημάτων του παιδιού και η επιλογή λάθος τρόπων αντιμετώπισης της καταστασης , ενώ παραλληλα δημιουργούνται εντάσεις μέσα στην οικογένεια. Ας γίνει κατανοητό ότι οι ειδικές μαθησιακές διαταραχές είναι μια απρόσμενη και αναιτιολόγητη κατασταση που υπάρχει σε ένα παιδί με μέση ή και υψηλή νοημοσύνη. Χαρακτηρίζεται δε από σημαντική καθυστερηση σε έναν ή περισσότερους τομεις μάθησης (Selikowitz , 1993). Οι τομείς μάθησης που αφορούν τις ειδικές μαθησιακές διαταραχές είναι δυνατόν να χωριστούν σε δύο ομάδες : Ακαδημαϊκές ικανότητες : Αναγνωση , γραφή , ορθογραφία , αριθμητική , προφορικός λόγος (κατανόηση και έκφραση). Η κατηγορία αυτή των ικανοτήτων είναι λιγότερο κατανοητή. Περιλαμβάνει την εκμάθηση ικανοτήτων όπως : επιμονή , οργάνωση , αυτοέλεγχος , συντονισμός κινήσεων , κοινωνικές δεξιότητες , κ.λ.π. Οταν αναφερόμαστε σε σημαντική καθυστερηση δε εννοούμε φυσικά τις διαφοροποιήσεις που προκύπτουν με βάση τα ταλέντα και τις κλίσεις του παιδιού. Αυτές οι διαφοροποιήσεις είναι φυσιολογικές , λογικές και αναμενόμενες. Αναφερόμαστε στις σημαντικές εκείνες δυσκολίες που διαφοροποιούν το παιδί από τους συνομηλίκους του , που δημιουργούν έντονες δυσκολίες για να ακολουθήσει τους ρυθμούς μάθησης και διδασκαλίας στην τάξη , που περεκκλίνουν του μέσου όρου. Η εντυπωση , και η συνηθισμένη προσδοκία , ότι όλα τα παιδιά αναπτύσσονται με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό, σε όλους τους τομείς, είναι τελικά εκτός πραγματικότητας. Οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες στις δραστηριότητες που αναπτύσσουν! Για παραδειγμα, κάποιοι έχουν πολύ κακές επιδόσεις στον αθλητισμό, ή είναι εντελώς παραφωνοι ... Τέτοιες αδυναμίες όμως είναι αποδεκτές! Αντίθετα, περιμένουμε από όλους να διαβάζουν και να γραφουν με ευχέρεια , και να κάνουν αριθμητικούς υπολογισμούς με ευκολία . Μάλιστα, αν υπάρχουν δυσχέρειες σε αυτούς τους τομείς , υπάρχει η πιθανότητα ακόμα και να χαρακτηριστούν ως «καθυστερημένοι» ή ότι έχουν κάποια εγκεφαλική βλάβη ! Σε πιο ελαφρές περιπτώσεις δε , το παιδί χαρακτηρίζεται ως τεμπέλης και αμελής και υπάρχει η άμεση κατάταξή του ως «κακός μαθητής»... Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα υπάρχει η σκέψη ότι πρόκειται για φυσιολογικές αντιληπτικές διαφοροποιήσεις που καθιστούν απαραίτητη την τροποποίηση των τρόπων μάθησης και την υποστηριξη ειδικού... Παλιότερα , τέτοιου είδους προβλήματα περνούσαν απαρατηρητα , ακριβώς γιατί οι σχολικές απαιτήσεις και επιδόσεις δεν ήταν τόσο σημαντικές. Σημερα , όμως , που ο συναγωνισμός στη σχολική κοινότητα έχει γίνει μεγάλος , άρχισε πλέον να ερευνάται πιο συστηματικά το πρόβλημα των μαθησιακών διαταραχών. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η διεθνής επιστημονική κοινότητα προβληματίζεται και ερευνά το θέμα των μαθησιακών διαταραχών ήδη από τη δεκαετία του 1960. Στη χώρα μας , έχει δοθεί έμφαση στο πρόβλημα τα τελευταια 15 περίπου χρόνια. Υπολογίζεται , λοιπόν, από το Υπουργείο Παιδείας ότι το 3,5 - 5 % των μαθητών έχει προβλήματα στην αναπτυξη του λόγου και περίπου το 20% των παιδιών παρουσιάζει διαφορους τύπους μαθησιακών διαταραχών. Από αυτούς τους μαθητές το 4 - 5 % αντιμετωπίζουν σοβαρές ειδικές μαθησιακές διαταραχές ενώ οι υπόλοιποι σαφώς πιο ελαφρές μορφές.

Ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του ανθρώπου
Ανάπτυξη της προσωπικότητας - κύκλος της ζωής
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το νευρικό σύστημα του ανθρώπου έχει την ικανότητα να καταγράφει, αποθηκεύει και συνθέτει τις εμπειρίες του ατόμου, έτσι ώστε να παράγονται τα πιο αποτελεσματικά για την προσαρμογή σχήματα συμπεριφοράς. Με την πάροδο του χρόνου και κάτω από την επίδραση των εμπειριών που προέρχονται από το κοινωνικό περιβάλλον αναπτύσσεται ένα σύστημα βασικά σταθερών διαθέσεων, τάσεων, πεποιθήσεων, επιθυμιών, αξιών και σχημάτων προσαρμογής, που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο άτομο και του δίνουν τη μοναδικότητα του. Το διακριτό αυτό όλο, που αποτελείται από σχετικά μόνιμες τάσεις και σχήματα συμπεριφοράς ενός ατόμου, το ονομάζουμε προσωπικότητα.
Ελάχιστα σχήματα συμπεριφοράς έχουν ήδη αναπτυχθεί στη γέννηση. Τα περισσότερα αναπτύσσονται προοδευτικά ως αποτέλεσμα της βιοψυχολογικής ωρίμανσης του ατόμου, που ακολουθεί ορισμένα στάδια ή φάσεις. Τα στάδια αυτά είναι η προσχολική ηλικία, η λανθάνουσα περίοδος, η εφηβεία, η ώριμη ηλικία και τα γηρατειά.
Πολύπλοκοι γενετικοί, περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί και συναισθηματικοί παράγοντες, που λειτουργούν σ' όλα τα στάδια, καθορίζουν κατά πόσο η ανάπτυξη της προσωπικότητας θα είναι αρμονική και φυσιολογική ή θα παρουσιάσει παρεκκλίσεις και διαταραχές.
Οπωσδήποτε δεχόμαστε ότι γενετικοί παράγοντες που επιδρούν μέσα από βιοχημικούς, ορμονικούς κ.ά. μηχανισμούς δημιουργούν βιολογικές προδιαθέσεις για τα ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία της αναπτυσσόμενης προσωπικότητας. Ενώ, όμως, ακραίες διαταραχές του αυτόνομου, κεντρικού νευρικού και του ενδοκρινικού συστήματος μπορούν να συνδεθούν με χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, φαίνεται να υπάρχει μικρή μόνο σχέση ανάμεσα στη λειτουργία των συστημάτων αυτών και τα μόνιμα χαρακτηριστικά της φυσιολογικής προσωπικότητας.
Η Ανάπτυξη της Προσωπικότητας - Κύκλος της ζωής που περιγράφουμε παρακάτω είναι μία σύνθεση της βιολογικής, ψυχολογικής και κοινωνικής ανάπτυξης του ανθρώπου βασισμένη κυρίως στις θεωρίες αναπτυξιακών ψυχιάτρων και ψυχολόγων όπως ο Sigmund Freud ο Erik Erikson η Margaret Mahler η Melanie Klein ο Jean Piaget, κ.ά. (βλέπε Πίνακα)
Πίνακας. Tα στάδια Ανάπτυξης της προσωπικότητας - Κύκλου της ζωής κατά Freud Mahler, Piaget
FREUD
Στάδιο
Ηλικία
Στοματικό στάδιο
0-18 μηνών
Πρωκτικό στάδιο
1 1/2 - 2 1/2 με 3 ετών
Ουρηθρικό στάδιο
Μεταβατικό στάδιο μεταξύ πρωκτικού και φαλλικού
Φαλλικό ή οιδιπόδειο στάδιο
2 1/2 με 3 - 5 με 6 ετών
Λανθάνουσα περίοδος
5 με 6 - 11 με 13 ετών
Γεννητικό στάδιο
11 με 13 - ενηλικίωση
MAHLER
Φυσιολογική αυτιστική φάση
0-2 μηνών
Φυσιολογική συμβιωτική φάση
2-10 μηνών
Φάση αποχωρισμού - εξατομίκευσης
4-36 μηνών
Διαφοροποίηση και ανάπτυξη σωματικής εικόνας
4-10 μηνών
Εξάσκηση (στον αποχωρισμό-εξατομίκευση)
6 με 10 - 16 με 18 μηνών
Επαναπροσέγγιση
16 με 18 - 24 μηνών
Σταθεροποίηση της εξατομίκευσης και έναρξη της σταθερότητας του αντικειμένου
24 - 36 μηνών
PIAGET
Προγλωσσικό αισθητικο-κινητικό στάδιο
0-2 ετών
Αναπαραστασιακό ή προ των λογικών διεργασών στάδιο
2-7 ετών
Στάδιο των συγκεκριμένων λογικών διεργασιών
7-12 ετών
Στάδιο των τυπικών λογικών διεργασιών
12-18 ετών

4 Ιουλίου 2008

Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ
Η γαλλική φιλοσοφία του Διαφωτισμού δεν ήταν ομοιογενής, όπως δεν ήταν ομοιογενές το κοινωνικό περιβάλλον από όπου πήγασε. Οι πρώτοι της εκπρόσωποι ήταν ο Μοντεσκιέ (1689-1755) και ο Βολτέρος (1694- 1778). Εξέφραζαν τις βλέψεις των ανώτατων στρωμάτων της αστικής τάξης και δεν εξωθούσαν την κριτική τους ως το σημείο να ζητούν κατάργηση της φεουδαρχίας αλλά ονειρεύονταν ένα συμβιβασμό ανάμεσα στην αριστοκρατία και την αστική τάξη κατά ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ. Η μετριοπαθής αυτή πολιτική γραμμή περιοριζόταν στην κριτική της θρησκείας και δεν έφθανε στον αθεϊσμό.
Ο πρώτος εκπρόσωπος του γαλλικού υλισμού ήταν ο Ζαν Μελιέ (1664-1729) ο οποίος στηριζόμενος στον Σπινόζα –αλλά χωρίς να αποδέχεται τις θεολογικές συνηχήσεις των θεωριών του- κήρυττε μία φιλοσοφία υλιστική και αθεϊστική και έφθασε σε σημείο να ζητά το ξερίζωμα της ατομικής ιδιοκτησίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Λα Μετρί, ο Ελβέτιος κα ο Ντιντερό απετέλεσαν τον βασικό πυρήνα του Γαλλικού Διαφωτισμού. Ήταν οι πρώτοι που εξήγαγαν από το υλισμό καθαρώς αθεϊστικά συμπεράσματα για τη θρησκεία και ανατρεπτικά συμπεράσματα σχετικά με τη φεουδαρχία και με την καθαγίαση της απολυταρχίας από τη θρησκεία.
Στο πολιτικό επίπεδο, μεγάλη ήταν και η επίδραση που άσκησε ο Ρουσσώ. (1712- 1778). Οι ιδέες του – ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και είναι πάντοτε αλυσοδεμένος, η κοινωνική ανισότητα δεν είναι κάτι δεδομένο αλλά πρέπει να αναζητήσουμε από που πηγάζει- συνέβαλαν στο να ξεκινήσει μία λαϊκή δύναμη που εξώθησε τα πράγματα στην Επανάσταση. Ο ίδιος υποστηρίζοντας με έμφαση τις αξιώσεις του ανθρώπινου ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ απέναντι στην μέχρι τότε μονοκρατορία της Λογικής υπονόμευσε τα ορθολογικά και τα αιτιοκρατικά θεμέλια του Διαφωτισμού και πρόσφερε τα θεμέλια να οικοδομηθεί το κίνημα των Ρομαντικών.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ
Το έργο που άλλαξε την ιστορία του πολιτισμού.Οι ανθρώπινες περιπέτειες των δημιουργών του Ο Άγγλος ιστορικός, συγγραφέας και δημοσιογράφος (εφ. «TLS», εφ. «The Daily Telegraph») Φίλιπ Μπλομ παρακολουθεί τις ανθρώπινες περιπέτειες των συγγραφέων της περίφημης Εγκυκλοπαίδειας (Ντιντερό, Ντ' Αλαμπέρ, Ρουσσώ, Βολταίρου και Λουί ντε Ζοκούρ), που τα ονόματά τους έχουν γίνει συνώνυμα του Διαφωτισμού.Τη δεκαετία του 1750 μια ομάδα νέων ανθρώπων στο Παρίσι καταπιάστηκαν με τη μετάφραση ενός λεξικού το οποίο, όπως ήλπιζαν, θα τους απασχολούσε για λίγα χρόνια. Το σχέδιο αυτό εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο εκδοτικό εγχείρημα της εποχής, ένα έργο που θεωρήθηκε τόσο επικίνδυνο και ανατρεπτικό, που ο Πάπας το αποκήρυξε και οι συντάκτες του απειλήθηκαν με φυλάκιση και εκτέλεση.Όταν ολοκληρώθηκε, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, αποτελούνταν από 28 τόμους, 20 εκατομμύρια λέξεις ή 73.000 λήμματα, έγινε γνωστό ως η μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια των Ντιντερό και Ντ' Αλαμπέρ και είναι ένα έργο που άλλαξε την ιστορία του πολιτισμού. «Αυτό που την καθιστά σημαντική», λέει ο Φίλιπ Μπλομ, «είναι ο συγκεκριμένος συνδυασμός πολιτικής, οικονομίας, πείσματος, ηρωισμού και επαναστατικών ιδεών, ο οποίος για πρώτη φορά κατάφερε να υπερνικήσει τη συσσωρευμένη αποφασιστικότητα της Εκκλησίας, του Στέμματος και όλων των δυνάμεων του κατεστημένου της Γαλλίας, δοξάζοντας την ελεύθερη σκέψη, την κοσμική κοινωνία και την ιδιωτική οικονομία με μια νίκη που προοιωνιζόταν όχι μόνο την Επανάσταση αλλά και τις αξίες των επόμενων δύο αιώνων».

1 Ιουλίου 2008

Η ΠΕΡΕΣΤΡΟΪΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΡΩΣΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αν συνοψίσουμε τη στρατηγική της Περεστρόικα στην οικονομία και τις κοινωνικές σχέσεις τότε θα μπορούσαμε να της αποδώσουμε τους εξής βασικούς άξονες γύρω από τους οποίους αναπτύσσεται:
(α) Την επιτάχυνση της ανάπτυξης με κύρια κατεύθυνση το πρόγραμμα επενδύσεων που στοχεύει στην ανανέωση του παραγωγικού εξοπλισμού στο βιομηχανικό τομέα. Πρόκειται για εντατικές επενδύσεις που φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν τον παρωχημένο εξοπλισμό των υπαρχουσών μονάδων παραγωγής με νέο εκσυγχρονισμένο (ανανέωση του 60% των εξοπλισμών παραγωγής μέχρι το 1990) και με σχετική προτεραιότητα στις μηχανικές κατασκευές (ανανέωση μέσων παραγωγής). Στην πρώτη φάση μέχρι το 1990 η κατανάλωση θα διατηρηθεί στα σημερινά περίπου επίπεδα με ποιοτική μόνο κατά το δυνατόν βελτίωση, ενώ η αύξηση της τοποθετείται στη δεκαετία του '90. (Aganbegyan 1987).
β) Την αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από τον περιορισμό της σπατάλης σε ανθρώπινο δυναμικό και πρώτες ύλες, αλλά κύρια με την εντατικοποίηση της εργασίας, πράγμα που ευνοείται και από τους δημογραφικούς παράγοντες, μια και η μείωση των διαθέσιμων εργατικών χεριών στην τρέχουσα πενταετία (5 αντί 11 εκατομμύρια στις προηγούμενες πενταετίες) επιτρέπει την εντατικοποίηση χωρίς την εμφάνιση συνοδευτικών φαινομένων τύπου ανεργίας.
γ) Τη ριζική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και της οικονομικής διαχείρισης από το επίπεδο του κεντρικού κρατικού σχεδιασμού μέχρι και το επίπεδο της μεμονωμένης επιχείρησης. Μέσα στα πλαίσια της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων εμπεριέχεται η αντιστροφή της εξισωτικής τάσης για τους μισθούς, η παροχή ατομικών και συλλογικών κινήτρων11. Η νέα οικονομική διαχείριση στοχεύει στον περιορισμό της κεντρικής γραφειοκρατίας, την μεγαλύτερη αυτονόμηση των επιχειρήσεων στα πλαίσια του πλάνου και πρόσφατα, από 1.1.1988, την αυτοχρηματοδότηση των επιχειρήσεων και την λειτουργία τους έξω από τη μέχρι τώρα πρακτική των κρατικών επιχορηγήσεων, της κρατικής διαμεσολάβησης των παραγγελιών και διάθεσης του έτοιμου προϊόντος12. Η νέα διαδικασία τονώνει το ρόλο της άμεσης εξεύρεσης παραγγελιών και τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών με καταναλωτικούς συνεταιρισμούς και εμπορικούς συνδέσμους Τέλος το εξωτερικό εμπόριο και η διείσδυση ξένου κεφαλαίου διευκολύνεται με τη δυνατότητα που δίνεται στις επιχειρήσεις είτε να κάνουν απ' ευθείας εμπόριο με το εξωτερικό, χωρίς την κρατική διαμεσολάβηση, είτε να προωθούν κοινές επιχειρήσεις με ξένους οίκους (joint ventures κλπ.).


Ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος

Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος (ΥΣ, Transsib) ονομάστηκε η σιδηροδρομική σύνδεση, η οποία είναι και η μεγαλύτερη ενιαία γραμμή, από τη Μόσχα μέχρι το Βλαδιβοστόκ (9.300km) ή μέχρι τη Ναχότκα (9.440km), αμφότερες πόλεις στον Ειρηνικό Ωκεανό. Έτσι, αυτή ο ΥΣ αποτελεί την κυκλοφοριακή και εμπορική ραχοκοκαλιά της Ρωσίας. Το τραίνο έχει στη διαδρομή του 396 σταθμούς μέχρι το Βλαδιβοστόκ και άλλους 4 μέχρι τη Ναχότκα.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ανακαλύπτονταν όλο και περισσότερα κοιτάσματα πρώτων υλών στο υπέδαφος της Σιβηρίας και έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος μεταφοράς τους που ήταν μέχρι τότε οι άμαξες αλόγων και τα ποταμόπλοια. Ένας άλλος, επίσης σημαντικός λόγος γι’ αυτή τη σιδηροδρομική σύνδεση ήταν η διακίνηση προϊόντων από και προς την αχανή κινέζικη αγορά, την οποία θα μπορούσε να εξυπηρετήσει προνομιακά η Ρωσία. Απ’ τη μια μεριά, η διοχέτευση του κινέζικου τσαγιού στην Ευρώπη, σε αντιπερισπασμό προς το ινδικό τσάι που διακινούσαν μονοπωλιακά οι Βρετανοί και από την άλλη η προώθηση ευρωπαϊκών σιτηρών στην ανατολική Ασία. Μάλιστα οι σύμβουλοι του Ρώσου βασιλιά Αλέξανδρου Γ’ εισηγούνταν και παράπλευρες επιδιώξεις, ως προέκταση των σχεδίων για την κατασκευή του ΥΣ: η προσάρτηση της Μογγολίας και η κατάκτηση του Θιβέτ, μέσω του οποίου θα υπήρχε πρόσβαση στη νότια Ασία.
Μέχρι το έτος 1886 είχε φτάσει το σιδηροδρομικό δίκτυο στα Ουράλια και χρειαζόταν μια πολιτική απόφαση, μαζί με τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους, για να επεκταθεί αυτό το δίκτυο μέχρι τον Ειρηνικό. Επειδή το ρωσικό δημόσιο είχε σημαντικά ελλείμματα, αποφασίστηκε η χρηματοδότηση του έργου με εξωτερικό δάνειο. Τα απαιτούμενα υλικά (χάλυβας, τσιμέντο, χαλίκι, ξύλα κ.ά.) και οι εργασίες θα καλύπτονταν από εγχώριες εταιρίες και εργατικό δυναμικό, οπότε θα υπήρχε ευνοϊκή ώθηση στη ρώσικη οικονομία.
Οι εργασίες για την κατασκευή του ΥΣ άρχισαν το 1891 και ολοκληρώθηκαν το 1916, αφού το έτος 1908 άρχισε να κατασκευάζεται και δεύτερη γραμμή δίπλα στη μονή αρχική. Είναι προφανές ότι ένα τόσο μεγάλο έργο που διήρκεσε συνολικά 25 χρόνια, θα συνάντησε πολλές απρόβλεπτες δυσκολίες, πέρα από τις συνήθη τεχνικά προβλήματα και τις ακραίες κλιματικές συνθήκες της περιοχής (-56ο C το χειμώνα). Στην περιοχή της λίμνης Βαϊκάλη έπρεπε σε ένα τμήμα 260 km να κατασκευαστούν 200 γέφυρες και 30 τούνελ
Τα σημαντικότερα από τα απρόβλεπτα γεγονότα που επιβάρυναν την κατασκευή του ΥΣ ήταν η πλημμύρα του 1897 στην περιοχή της Υπερβαϊκάλης, η οποία υπέσκαψε τη γραμμή σε σημαντικό μήκος, μαζί με 15 γέφυρες, καταστροφή περίπου 700 km της γραμμής από επαναστατημένους εργάτες που συμμετείχαν στην εξέγερση των «Πυγμάχων» (Boxer, ένα απελευθερωτικό κίνημα στην Κίνα), η επιδημία πανούκλας που έπληξε τη Σιβηρία το έτος 1901 και η επιδημία χολέρας του 1902. Τον Αύγουστο του 1898 έφτασε τελικά το πρώτο τραίνο του ΥΣ από τη Μόσχα στο Ιρκούτσκ. Η μέση ταχύτητα του ΥΣ ήταν αρχικά 20 km/h, ένα τέταρτο της συνήθους ταχύτητας εκείνης της εποχής, κυρίως λόγω των πολλών ανωφερειών σε βουνά. Ο προϋπολογισμός δεν επαρκούσε για την κατασκευή τούνελ.
Το έτος 1904 ήταν διαθέσιμη η ενιαία γραμμή από τη Μόσχα μέχρι τον Ειρηνικό, αν και στη Βαϊκάλη χρησιμοποιείτο ένα πλοίο για να διεκπεραιώσει το τραίνο στην απέναντι όχθη, μέχρι που τελείωσε το 1905 και η παράκαμψη της λίμνης. Ήδη με την έναρξη του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου τον Οκτώβριο του 1904 προωθούνταν καθημερινά με τον ΥΣ 10 συρμοί με πολεμικό και άλλο υλικό.
Η γραμμή του ΥΣ βελτιώθηκε πολλές φορές κατά τον 20ο αιώνα και έπαιξε σημαντικό ρόλο, τόσο στους δύο παγκόσμιους πολέμους, όσο και για τη διακίνηση ορυκτών και άλλων προϊόντων μεταξύ Ευρώπης και της ανατολικής Ασίας. Πέρα απ’ αυτά, σήμερα αποτελεί ο ΥΣ ένα ελκυστικό μεταφορικό μέσο για Ευρωπαίους τουρίστες που θέλουν να γνωρίσουν τη φύση και τους πληθυσμούς της Σιβηρίας, για την επίσκεψη της οποίας δεν έχουν άλλη συγκοινωνιακή δυνατότητα.